بازخواني جايگاه دين در جامعه پست سكولار

Reconsidering the Place of Religion in the Postsecular Society

تحولات انقلابي و غير انقلابي گسترده در واپسين دهه ­هاي پاياني قرن بيستم در اقصي نقاط جهان، ازجمله پيدايش الاهيات رهايي‌بخش در ضمن انقلاب­ هاي آمريكاي لاتين و اروپاي شرقي، پيروزي انقلاب اسلامي در ايران، فروپاشي اتحاد جماهير شوروي و ظهور انقلاب ­هاي رنگي در آسياي ميانه، پيدايش شبه انقلاب­ هاي عربي در خاورميانه، گسترش فرهنگ­ هاي غير مسيحي در اروپاي غربي و پيدا شدن حادثه تروريستي يازدهم سپتامبر در ايالات‌متحده، شرايط جديدي را براي جهانيان رقم زد. شرايط نوين پيچيده و فراگير آموزه ­هاي بنيادين تجدد، ازجمله سكولاريسم را با مشكلات جدي مواجه ساخت. در پاسخ به چنين وضعيت بحراني جديد، ايده «پست ­سكولار» در آغاز قرن بيست ­ويكم تولد يافت. متفكران پست­ سكولار با تجديدنظرطلبي جدي در سكولاريسم، مي ­كوشند پذيرش نقش مذهب در حوزه عمومي را با شرايط ويژه­اي به رسميت بشناسند. شبيه‌سازي وارونه اين شرايط در جهان سوم مي­ تواند تجديدنظرطلبي در جامعه اسلامي جديد را در پي داشته باشد. اين نوشتار از طريق بازخواني اين تحولات به‌عنوان زمينه پيدايش عصر پست­ سكولار و بازفهمي چنين عصري، درنهايت مي‌كوشد با الهام از دستاوردهاي چنين عصري، براي حل معضلات فرهنگي-سياسي جوامع اسلامي نيز در شرايط جديد تاريخي، راه‌حلي جديد جستجو كند.

In the late decade of twentieth century in all over the world, revolutionary and none-revolutionary developments, including: raising of emancipatory theology in the time of Latin America and Eastern Europe revolutions, victory of Islamic revolution in Iran, the collapse of the Soviet unio‎n and, consequently, the emergence of color revolutions in the Middle Asia, appearance of Arabic Refolutions in the Middle East, spread of none-Cristian cultures in the Western Europe and the terroristic event of September 11, created a new condition of the world. Complex and pervasive new conditions have seriously challenged the fundamental teachings of modernity, including secularism. To reply to this new critical situation, the idea of postsecular, in the beginning of the twenty first century, appeared. The postsecular thinkers, by serious revision on secularism, on the special conditions, try to officially approve the role of the religion in the public hemisphere. In an inverted way, Similarizing these conditions in the Islamic world, it would require a revisionism in the Islamic societies. The present research, rereading these developments, as a context for arising postsecular age, and reunderstanding the requirements of such an age and inspiring from of the achievements of this new age, try to find a new solution to the current politico-cultural challenges of the Islamic societies.