بررسي برداشت‌هاي فلسفي فيلسوفان مسلمان از آيۀ شريفۀ 53 فصلت

Study of the philosophical perceptions of Muslim philosophers of The Holy Quran 41:53

فيلسوفان مسلمان با اعتقاد به هماهنگي آموزه‌هاي فلسفي خود با آموزه‌هاي وحياني و در تقابل با كساني كه اين دو نوع آموزه را از اساس متفاوت و بلكه متضاد مي‌دانند، در تأييد ديدگاه‌هاي فلسفي خود گاه به آياتي از قرآن كريم يا روايات پيامبر اسلام (ص) و امامان معصوم (ع) استشهاد كرده‌اند. اين نوع استشهادها را در آثار و منابع فلسفي از فارابي تا حكيم سبزواري و فيلسوفان معاصر مي‌توان مشاهده كرد. با اين تفاوت كه در آثار برخي آنان (مانند فارابي و ابن‌سينا) تعداد اين استشهادها اندك و در آثار برخي ديگر (مانند سهروردي و ملاصدرا) به فراواني وجود دارد. بررسي اين استشهادها مي‌تواند از يك‌سو ما را با ‌ تفسير قرآن كريم به روش فلسفي آشنا سازد و از اين طريق نگاه تفسيري ما را تعميق بخشد و از سوي ديگر با نشان دادن قوت و ضعف اين استشهادها ميزان موفقيت تلاش فيلسوفان مسلمان را در جهت تقريب آموزه‌هاي فلسفي و ديني آشكار سازد.

In different cases, Muslim philosophers attested to 41:53 to prove their philosophical viewpoints. Going through their philosophical works, we could find ten attestation mentioned earlier. Nine of these attestations have been explained (The tenth attestation will be studied in another paper.) and also there are subtitles for five more general titles in this paper. The titles are as follows: Anthropology, Epistemology, Psychology, Ontology and Theology. In the explanation of every part, at first we explained the philosophical assertion and how to attest to the scared verse, then we talked about strengths and weaknesses. These studies indicate some of the philosophical attestations to this sacred verse have no clear reason, but some other are espousal or we can consider them as one of the possibilities in commenting the verse.