بررسي تحليلي چگونگي وقوع مرگ در مجردات با تكيه بر آيات، روايات و مباني حكمت متعاليه

با رجوع به برخي آيات قرآني (مانند آيه 68 سوره زمر)، با اصطلاح «صعق» روبه‌رو مي‌شويم كه به‌دنبال نفخ صور، همه موجودات هستي را در بر مي‌گيرد. براساس روايات معتبري مانند روايت امام سجاد7 كه در تفسير آيه آمده است، «صعق» به «موت» تفسير گرديده و به همه موجودات مادّي و مجرّد (مانند فرشتگان) نسبت داده شده است. در پژوهش حاضر تلاش شده تا به شيوه عقلي و نقلي و با رويكرد فلسفي و كلامي، چگونگي وقوع مرگ در مجردات مورد تحليل و بررسي قرار گيرد. در همين راستا، با مبنا قرار دادن اين ‌هماني ماهيت مرگ و خواب در آموزه‌هاي ديني و تحليل ويژگي‌هاي خواب، چگونگي وقوع مرگ در مجردات، براساس مباني فلسفي تبيين گرديده است. در پايان، اين نتيجه به‌دست آمده است كه مرگ در مجردات مثالي به‌صورت قطع ارتباط وجودي و ادراكي با جسم مثالي مي‌باشد كه لازمه آن انتقال از يك مرتبه هستي به مرتبه بالاتر است. در مجردات عقلي نيز مرگ به معناي «قطع توجه ادراكي آنان از خود» مي‌باشد كه در آموزه‌هاي ديني از آن به «انقطاع» و در اصطلاح عرفان به «فنا» تعبير مي‌شود.