شماره ركورد :
1280031
عنوان مقاله :
بررسي ارتباط عملكردي و سينرژيستي عضلات كف لگن با برخي از عضلات اطراف مفصل ران
پديد آورندگان :
جلالي ، مينا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده توانبخشي - گروه فيزيوتراپي , دهقان منشادي ، فريده دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده توانبخشي - گروه فيزيوتراپي , نيكنام ، هدا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده توانبخشي - گروه فيزيوتراپي , دانش ، مهتا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده توانبخشي - مركز تحقيقات پروتئوميكس , اكبرزاده باغبان ، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده علوم پزشكي وابسته - مركز تحقيقات پروتئوميكس
از صفحه :
630
تا صفحه :
641
كليدواژه :
عضلات كف لگن , عضلات اطراف مفصل ران , الگوي اكستانسوري محور دوم PNF , سينرژي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: تقويت عضلات كف لگن به عنوان خط اول درمان در بسياري از اختلالات عملكردي عضلات كف لگن از جمله انواع بي‌اختياري ادراري شناخته شده است. هم‌زمان در سال‌هاي اخير، تقويت برخي عضلات اطراف مفصل ران مانند گلوتئوس ماگزيموس، اداكتور ماگنوس، ابتوراتورداخلي و همچنين الگوي اكستانسوري محور دوم PNF به عنوان روش درماني مكمل براي درمان بي اختياري ادراري مطرح شده‌اند. اين مطالعه با هدف بررسي وجود ارتباط احتمالي سينرژيستي بين اين عضلات و الگوي اكستانسوري محور دوم PNF با عضلات كف لگن طراحي و اجرا شد.مواد و روش‌ها: 21 زن متأهل سالم بدون سابقه بارداري در دامنه سني 20 تا 40 سال در اين مطالعه مقطعي تحليلي شركت كردند.پس از جمع‌آوري اطلاعات جمعيت‌شناختي، ابتدا چگونگي وارد عمل كردن عضلات كف لگن با استفاده از ابزار پرينومتر به افراد آموزش داده شد. سپس از اولتراسونوگرافي شكمي براي اندازه‌گيري ميزان جابه‌جايي ديواره خلفي مثانه حين استراحت و انقباض عضلات كف لگن، انقباض عضلات گلونئوس ماگزيموس، ابتوراتور داخلي، اداكتور ماگنوس و انجام الگوي اكستانسوري محور دوم PNF استفاده شد. هر حركت 3 مرتبه با استراحت ‌ثانيه‌اي بين هر انقباض تكرار و ميانگين مقادير جابه‌جايي ديواره خلفي مثانه مورد مقايسه قرار گرفت. براي تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي برازندگي كولموگروف اسميرنوف و تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر استفاده شد و در تمامي آزمون‌ها سطح معني‌داري P 0/05 درنظرگرفته شد.يافته‌ها: اثر اصلي مداخله بر روي حركت ديواره خلفي مثانه، در مقايسه با انقباض عضلات كف لگن، معني‌دار بود (0/0001=P و 392/9=F). به اين ترتيب كه ميزان جابه‌جايي ديواره خلفي مثانه حين انقباض عضله ابتوراتور داخلي و اجراي الگوي دوم اكستنسوري اندام تحتاني بيشتر از ميزان جابه‌جايي ديواره خلفي مثانه حين انقباض عضلات كف لگن و هم‌جهت با آن بود. حين انقباض عضله گلوتئوس ماگزيموس، ميزان جابه‌جايي ديواره خلفي مثانه بيشتر از انقباض عضلات كف لگن، ولي در جهت عكس آن و با انقباض عضله اداكتور ماگنوس، تقريباً برابر با انقباض عضلات كف لگن و هم‌جهت با آن بود (0001/P 0).نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه انقباض عضلات ادداكتو، ابتوراتور داخلي و انجام الگوي دوم اكستانسوري PNF، مي‌توانند همانند انقباض عضلات كف لگن باعث بالا رفتن ديواره خلفي مثانه شوند. اين يافته مي‌تواند تأييدي بر وجود رابطه سينرژيستي بين اين عضلات با عضلات كف لگن باشد. هر چند چنين رابطه‌اي حين انقباض عضله گلوتئوس ماگزيموس مشاهده نشد.
عنوان نشريه :
طب توانبخشي
عنوان نشريه :
طب توانبخشي
لينک به اين مدرک :
بازگشت