ترس از شفقت به ديگران در همه‌گيري‌كرونا ويروس ‌بر اساس ذهن آگاهي و ميزان افسرگي، اضطراب و استرس

بيماري همه گير COVID 19 يك بحران گسترده بهداشت جهاني با پيامدهاي مخرب براي سلامت روان و روابط اجتماعي است. در اين شرايط شفقت مي تواند يك عامل محافظتي و در مقابل ترس از شفقت باعث افزايش آسيب پذيري در برابر پريشاني رواني اجتماعي باشد. بنابراين بررسي عواملي كه ممكن است درترس از شفقت به ديگران دخيل باشد ضروري به نظر مي رسد. اين مطالعه با هدف بررسي پيش بيني ترس از شفقت به ديگران براساس ذهن آگاهي و ميزان افسردگي، اضطراب و استرس انجام شد. روش مطالعه ي حاضر، از نوع توصيفي همبستگي بود. جامعه پژوهش ساكنان شهر تهران در سال 1400 بودند كه از ميان آنان 510 نفر به روش نمونه گيري در دسترس و به صورت آنلاين از طريق شبكه هاي مجازي انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها از مقياس مقياس افسردگي، اضطراب، استرس (DASS21) (آنتوني و همكاران، 1998)، مقياس مقياس ذهن آگاهي (MASS) (براون و رايان، 2003) و پرسشنامه ترس از شفقت به ديگران (FCS) (گيلبرت و همكاران، 2011)، استفاده شد. براي تحليل داده ها از روش تحليل رگرسيون گام به گام استفاده شد. نتايج نشان داد بين مولفه هاي استرس، افسردگي و اضطراب با ترس از شفقت به ديگران همبستگي مثبت وجود داشت درحالي كه ذهن آگاهي همبستگي منفي با آن داشت )0.01(p . همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه فقط مولفه استرس (0.07) از مقياسDASS و ذهن آگاهي (0.04) توانستند ترس از شفقت به ديگران را پيش بيني كنند. بنابراين با توجه به شرايط فعلي انجام مداخلاتي براي كاهش استرس و بهبود ذهن آگاهي كه در ترس از شفقت به ديگران دخيل هستند مي تواند كمك كننده باشد.