نقش تبعيض جنسيتي ادراك شده و سبك‌هاي هويتي در پيش‌بيني درماندگي آموخته شده در دختران با تجربه فرار از خانه

هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش تبعيض جنسيتي ادراك شده و سبك هاي هويتي در پيش بيني درماندگي آموخته شده در دختران با تجربه فرار از خانه بود. اين پژوهش به لحاظ روش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش دختران مراجعه كننده به مراكز نگهداري و سرپناه شبانه منطقه 12 (محله شوش) شهر تهران در سه ماهه اول سال 1400بودند كه از ميان آن ها تعداد 120 نفر به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه درماندگي آموخته شده (LHS) (كويينلس و نلسون، 1988)، پرسش نامه رويدادهاي تبعيض آميز جنسيتي (SSE) (كلونوف و لندرين، 1995) و پرسشنامه سبك هويت (ISI) (برزونسكي، 1992) بود. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي همزمان استفاده شد. يافته ها نشان داد تبعيض جنسيتي ادراك شده (رويدادهاي تبعيض آميز در يك سال گذشته و در طول عمر) و سبك هويت سردرگم/ اجتنابي با درماندگي آموخته شده رابطه مثبت و معنادار و سبك هاي هويت هنجاري، اطلاعاتي و تعهد هويت با درماندگي آموخته شده رابطه منفي و معنادار داشتند (0.05 P). همچنين نتايج رگرسيون نشان داد كه رويدادهاي تبعيض آميز در طول زندگي، رويداد تبعيض آميز در طول يك سال گذشته، سبك هويتي اطلاعاتي، سبك هويتي هنجاري و سبك هويتي اجتنابي/سردرگم 0.52 درماندگي آموخته شده را پيش بيني مي كنند. با توجه به تبعيض جنسيتي ادراك شده و سبك هاي هويتي در پيش بيني درماندگي آموخته شده در دختران با تجربه فرار از خانه، اجراي كارگاه هاي آموزشي بر مبناي اين مفاهيم به خانواده ها ضروري به نظر مي رسد.