تأثير آموزش روش فنوگرافيكس بر ميزان آگاهي واج‌شناختي و نگرش به خواندن دانش‌آموزان داراي مشكلات خواندن

هدف پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي آموزش روش فنوگرافيكس بر آگاهي واج‌شناختي و نگرش به خواندن در دانش‌آ‌ّموزان داراي مشكلات خواندن بود. روش پژوهش حاضر نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمونپس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه ي آماري شامل كليه دانش‌آموزان (دختر و پسر) پايه‌هاي چهارم و پنجم دوره ابتدايي داراي مشكلات خواندن شهر اليگودرز بود كه در سال تحصيلي 99-1398 مشغول به تحصيل بودند كه از ميان آن‌ها به روش نمونه‌گيري هدفمند، تعداد 30 نفر (15 نفر گروه آزمايش و 15 نفر گروه گواه) به عنوان حجم نمونه و به طريق تصادفي انتخاب گرديد. ابزار مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه هاي آگاهي واج‌شناختي دستجردي و سليماني (PAT) (1389) و نگرش به خواندن مك‌كنا و كي‌ير (ATQ)(1990) بود. داده ها با استفاده از روش هاي آمار توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و آمار استنباطي (تحليل كوواريانس چندمتغيره) تحليل شدند. نتايج پژوهش نشان داد كه آموزش روش فنوگرافيكس باعث افزايش آگاهي واج‌شناختي و بهبود نگرش به خواندن در دانش‌آموزان داراي مشكلات خواندن شد (0.001 P). بنابراين مي‌توان گفت از آنجايي كه خواندن يكي از مهارت‌هاي اصلي است، شناسايي دانش‌آموزان پايه‌هاي پايين‌تر دوره‌ ابتدايي كه داراي مشكلات خواندن هستند، براي حل مشكل آنها بسيار ضروري است.