پيش بيني نشانگان وسواس براساس ناگويي هيجاني و باورهاي غيرمنطقي در افراد مبتلا به اختلال وسواسي-جبري

پژوهش حاضر با هدف پيش بيني نشانگان وسواس براساس ناگويي هيجاني و باورهاي غيرمنطقي در افراد مبتلا به اختلال وسواسيجبري انجام شد. مطالعه حاضر توصيفي همبستگي است. جامعه آماري شامل كليه افراد مراجعه كننده به بيمارستان امام حسين كرج در سه ماهه (مهر، آبان و آذر) سال 1399 بود كه به روش نمونه گيري در دسترس تعداد 270 نفر انتخاب شد. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه وسواس فكري عملي مادزلي MOCI (1980)، مقياس ناگويي هيجاني تورنتو TAS (1994) و پرسشنامه باورهاي غيرمنطقي جونز IBT (1969) بود. پس از گردآوري، داده ها به وسيله روش هاي آماري ، همبستگي و تحليل رگرسيون و به وسيله نرم‌افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتيجه ي يافته ها حاكي از آن بود كه مولفه هاي ناگويي با نشانگان وسواسي 0.13 ارتباط دارند و اين ارتباط در سطح (0.005) معنادار بود. همچنين بين مولفه هاي باورهاي غير منطقي با وسواس ارتباط معناداري 0.14 وجود دارد كه در اينجا نيز در سطح (0.005) معني دار بود يافته هاي پژوهش خاكي از آن است كه متغير ناگويي هيجاني و باورهاي غير منطقي در محوع مي توانند 0.34 از واريانس نشانگان وسواس را تبيين كنند. از يافته هاي پژوهش مي توان نتيجه گرفت كه ناگويي هيجاني و باورهاي غير منطقي هر دو با هم توان پيش بيني وسواس فكري عملي را دارند.