پيش ‌بيني اضطراب كرونا براساس منبع كنترل سلامتي و حمايت اجتماعي ادراك شده

امروزه اضطراب ناشي از كرونا در بين عموم مردم ديده مي شود و به موضوع بسيار نگران كننده اي براي سلامت روان افراد تبديل شده است. افراد برحسب ويژگي هاي فردي، اضطراب ناشي از اين بيماري را متفاوت درك مي كنند. بنابراين هدف از پژوهش حاضر، پيش بيني اضطراب كرونا بر اساس منبع كنترل سلامت و حمايت اجتماعي ادراك شده بود. روش پژوهش حاضر توصيفيهمبستگي بود. جامعه ي آماري مورد مطالعه، مراجعه كنندگان به سازمان بهزيستي شهر كرمان در سال 1400 بود كه 200 نفر به روش در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوري داده ها از پرسشنامه اضطراب كرونا CDAS علي پور و همكاران (1398) ، مقياس چندوجهي كانون كنترل سلامت MHLC والستون و دوليس (1992) و پرسشنامه حمايت اجتماعي ادراك شده MSPSS زيميت و همكاران (1998) استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از روش ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون گام به گام استفاده شد. نتايج نشان داد كه اضطراب كرونا با منبع كنترل سلامت مربوط به شانس رابطه مثبت و معنادار و با منبع دروني كنترل سلامت و حمايت اجتماعي ادراك شده رابطه منفي و معنادار دارد (سطح معناداري 0.01). نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان داد كه منبع كنترل سلامت و حمايت اجتماعي ادراك شده، در مجموع 0.29 از واريانس اضطراب كرونا را پيش بيني مي كنند. اين نتايج نشان داد، افرادي كه منبع كنترل سلامت آن ها دروني است و همچنين افرادي كه حمايت اجتماعي ادراك شده ي بالاتري دارند، ميزان اضطراب مرتبط با كرونا كمتري داشتند. بنابراين با آگاه سازي و به كارگيري مداخلات مناسب مي توان كيفيت زندگي افراد را در طول اپيدمي بهبود بخشيد.