رابطه خلاقيت و هوش هيجاني با ميانجي گري شوخ طبعي در نوجوانان

علي رغم شناخت روز افزون اهميت خلاقيت در نوجوانان، خلاقيت در نوجوانان هم چنان يك رشته مغفول در مطالعه مانده است. هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطۀ علّي خلاقيت و هوش هيجاني با ميانجي گري شوخ طبعي در نوجوانان بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف جزء پژوهش هاي بنيادي و از لحاظ روش از نوع مطالعات همبستگي است. جامعۀ پژوهش را كليه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر عباس آباد در سال 99-1398 تشكيل دادند كه از بين آن ها به صورت در دسترس 314 نفر (45 پسر،269 دختر) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهاي اين پژوهش شامل پرسشنامه خلاقيت عابدي(1372)، پرسش نامه هوش هيجاني برادبريگريوز (2005) و شوخ طبعي خشوعي(SHQ) (1388) بود. براي تحليل نتايج از مدل يابي معادلات ساختاري استفاده شد. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزارهاي SPSS و Lisrel انجام شد. يافته ها نشان داد هوش هيجاني بر خلاقيت 0.63(0.001 P )، شوخ طبعي بر خلاقيت 0.16(0.002 P)، هوش هيجاني بر شوخ طبعي 0.50 تاثير مستقيم داشت (0.001 P) و ميزان تأثير غيرمستقيم هوش هيجاني بر خلاقيت با ميانجي گري شوخ طبعي 0.10 بوده است (0.05 P). بنابراين براساس نتايج حاضر مي توان به اهميت نقش شوخ طبعي در ارتباط خلاقيت با هوش هيجاني نوجوانان پي برد و در اين راستا تدبيرهاي لازم را بكار گرفت.