امكان سنجي آموزش مجازي شناختي ، هيجاني و رفتاري متمركز بر كمال گرايي بر كيفيت ارتباط بين فردي ، عزت نفس و بهزيستي رواني دانش آموزان تيزهوش داراي كمال گرايي

پژوهش حاضر با هدف امكان سنجي آموزش مجازي شناختي، هيجاني و رفتاري متمركز بر كمال گرايي بر كيفيت روابط بين فردي، عزت‌نفس و بهزيستي رواني دانش آموزان تيزهوش مقطع متوسطه دوم به انجام رسيد. اين پژوهش از نظر هدف؛ كاربردي و از حيث روش گرد آوري داده ها تحقيق نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش آموزان كمال‌گراي مدارس متوسطه دوم تيزهوش استان لرستان در سال تحصيلي 1400-1399 كه از ميان آن ها 30 شركت كننده به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمايشي (15نفر) و گواه (15نفر) به صورت تصادفي جايگذاري شدند ابزار پژوهش شامل پرسشنامه كمال گرايي فراست و همكاران (1390) (MPS)، كيفيت روابط پيرس و همكاران (1991) (QRI)، عزت‌نفس روزنبرگ (1965) RSE)) و بهزيستي روان‌شناختي ريف (1989) (SPWB) بود. براي تحليل داده ها از تحليل كوواريانس چندمتغيره بهره گرفته شد. يافته ها نشان داد كه مداخله شناختي، هيجاني و رفتاري طراحي شده داراي تاثيري معنادار بر بهبود روابط بين فردي، عزت‌نفس و بهزيستي رواني افراد بود (0.001). نتايج حاصل نشان داد كه مداخله تدوين شده در اين مطالعه كه مبتني بر ويژگي هاي افراد كمال گرا بود، قابليت كاربرد توسط روان شناسان و مشاوران مدارس را دارد.