ضرورت و پيامدهاي حضور مستشار انتظامي در نوسازي ساختار نظميه در ايران دوره ناصري

اساس جامعه متمدن و متكي بر قانون بر پايه امنيت نهاده شده است. بي‌گمان هيچ مؤلفه‌اي براي پيشرفت جامعه مهم‌تر از عنصر امنيت نيست. يكي از سازمان‌هاي حافظ امنيت براي انتظام بخشي و اجراي قوانين اجتماعي، سازمان پليس است. گرچه در تمدن ايران در طول تاريخ، نهاد‌هاي متعددي به‌منظور حفظ امنيت تأسيس شده‌اند، ‌ليكن سيستم نوين تأمين امنيت داخلي در ايران به عصر قاجاريه بازمي‌گردد. مي‌توان نوسازي ساختار نظميه در ايران را از دستاوردهاي سفر دوم ناصرالدين‌شاه به اروپا دانست. وي با دعوت از مستشار انتظامي، اساس ساختار مدرن انتظامي در ايران را طرح‌ريزي نمود. بر همين اساس پژوهش حاضر به دنبال بررسي اين مسئله است كه ضرورت حضور مستشار انتظامي (كنت) در نوسازي ساختار نظميه چه بود و چه پيامد‌هايي به دنبال داشت؟ علاوه بر اين آيا حضور اين مستشار در ايران مطابق با سه اصل علمي مديريت ساختار و سازمان يعني رسميت، پيچيدگي و تمركز چگونه تبيين مي‌شود؟ بررسي‌هاي تاريخي متكي بر اسناد و منابع تاريخي نشان داد كه اقداما‌ت وي باعث، تخصص‌گرايي، تقسيم كار، تعدد و تنوع‌بخشي به سطوح در سلسله‌مراتب سازماني و تمركز در تصميم‌گيري در نظميه شد و مي‌توان وي را بنيان‌گذار پليس نوين در ايران دانست. به دليل ماهيت تاريخي اين پژوهش روش تحقيق متكي بر جمع‌آوري و توصيف دقيق داده‌ها و تحليل و تبيين رخدادها‌ي تاريخي است.