اثربخشي زوج درماني مبتني بر پذيرش و تعهد بر نشخوار ذهني و تحريف‌هاي شناختي زوجين درگير در پيمانشكني زناشويي

مقدمه: پيمان‌شكني زناشويي يكي از آسيب‌زاترين مساله‌هايي است كه زنان آسيب ديده از پيمان‌شكني با آن روبه‌رو هستند و مي‌تواند منجر به نشانه‌هاي شناختي، عاطفي و رفتاري در آنان گردد، بنابراين بررسي اثربخشي مداخلات روان‌شناختي در اين زمينه ضروري به‌نظر مي‌رسد. در اين راستا، پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر نشخوار ذهني و تحريف‌هاي شناختي زوجين درگير در پيمان‌شكني زناشويي انجام شد. روش: روش پژوهش نيمه‌آزمايشي از نوع پيش‌آزمونپس‌آزمون با گروه كنترل بود. نمونه پژوهش سي زن درگير در پيمان‌شكني زناشويي (پانزده نفر در گروه كنترل و پانزده نفر در گروه آزمايش) مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره شهر دزفول بودند كه به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه نشخوار ذهني نولن هوكسما و مارو1991، و پرسشنامه تحريف‌هاي شناختي حمامچي و بويوك اوزتورك2004 استفاده شد. گروه آزمايش هشت جلسه نود دقيقه‌اي به‌صورت هفتگي دو جلسه در طي يك ماه، درمان مبتني بر پذيرش و تعهد دريافت كردند. براي گروه كنترل هيچ مداخله‌اي انجام نگرفت. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS22 و تحليل كوواريانس يكراهه و چندراهه انجام شد. نتايج: يافته‌ها نشان داد كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد مي‌تواند به‌طور معناداري موجب كاهش نشخوار ذهني و تحريف‌هاي شناختي زوجين درگير در پيمان‌شكني زناشويي گردد.(001/0 p) بحث و نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي پژوهش و با توجه به‌كارايي و اثربخشي مشاوره گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد، اين‌رويكرد مي‌تواند در زمينه كاهش نشخوار ذهني و تحريف‌هاي شناختي زوجين درگير در پيمان‌شكني زناشويي مورد استفاده مشاوران و درمانگران خانواده قرار گيرد.