بررسي رابطه آموزش ضمن خدمت با توانمندسازي وتعهد سازماني (مطالعه موردي)

حيات و بقاي هر سازمان تا حد زيادي به توانايي‌ها، مهارت‌ها، آگاهي‌ها، دانش و تخصص‌هاي مختلف منابع انساني، به ويژه كاركنان آن سازمان بستگي دارد و هرچه افراد آمادگي و توانمندي و تعهدسازماني بيشتري داشته باشند بهتر در ارتقاي سطح كارايي سازمان سهيم خواهند بود. زيربنا و نقطه شروع همه اين تغيير و تحولات، آموزش‌هاي ضمن خدمت است. هدف از اين تحقيق بررسي ارتباط معني‌دار بين آموزش‌هاي ضمن خدمت با توانمندسازي و تعهد سازماني كاركنان شركت پخش فرآورده‌هاي نفتي منطقه گلستان مي‌باشد. روش تحقيق مورد استفاده توصيفي، پيمايشي از نوع همبستگي مي‌باشد. از جامعه آماري 100 نفري نمونه آماري 88 نفر با استفاده از جدول كرجسي و مورگان و به روش تصادفي ساده انتخاب شد. ابزار مورد استفاده پرسشنامه است. پايايي پرسشنامه‌ها با استفاده از روش آلفاي كرونباخ و روايي ابزار با روش محتوايي مورد تأييد قرار گرفته­اند. براي اطمينان از پايايي پرسشنامه‌هاي توزيع شده بين كاركنان با ضريب آلفاي كرونباخ براي استفاده از نرم افزارآماري 19SPSS هر يك از پرسشنامه‌ها به‌طور جداگانه محاسبه گرديد. روايي پرسشنامه به روش محتوايي انجام گرفته است در اين تحقيق، آموزش ضمن خدمت متغير مستقل و توانمندسازي و تعهد سازماني متغيرهاي وابسته مي‌باشند. در تحقيق حاضر به ‌منظور اطمينان از نرمال بودن توزيع متغيرهاي مورد آزمون از آزمون كولموگروفاسميرنوف استفاده شده است. براي آزمون فرضيه‌هاي تحقيق از آزمون‌هاي پارامتري پيرسون و رگرسيون و واريانس استفاده شده است. نتايج اين پژوهش نشان داد بين آموزش‌هاي ضمن خدمت با توانمندسازي كاركنان (احساس شايستگي كاركنان، احساس داشتن حق انتخاب كاركنان، احساس موثربودن و احساس معناداربودن شغل كاركنان) و با تعهد سازماني كاركنان (تعهد عاطفي تعهد مستمر و تعهد هنجاري كاركنان) رابطه معني‌داري وجود دارد.