نگرشي نو به حجيت ظن معتبر با تأكيد بر آراء امام خميني(ره)

حجيت عقلاني و كشف مناط آن در ظنون از ابتكاراتي است كه در عصر جديد زمينه‌ي بازسازي علم اصول را بر اين پايه هويدا مي‌سازد. عقل و خرد جمعي با برخورداري از امتياز تائيد شارع در هر دوره‌اي مي‌تواند زمينه شكوفايي بيش از پيش قرائت بشري از دين را فراهم آورد. در اين پژوهش پس از باز تعريف مفاهيمي بنيادين همچون «عقل»، «حجيت»، «ظن» و «علم» و بيان ارزش معرفت‌شناختي ظنون عقلاني به عنوان پيش فرضي اثر بخش در حل محذورات، قول به اعتبار ظن معتبر با ادله عقلاني، اين امكان فراهم آمده است كه به حجيت ذاتي ظن، باور يابيم و ضمن بررسي ادله‌‌ي عقلايي، از اين حقيقت پرده برداشته شود كه آيات و اقتضائات عقلي، بر خلاف آنچه پنداشته مي‌شود، نافي حجيت ظن عقلايي نيست و ظن عقلايي، بالطبع حجت است. امام خميني(ره) نيز با بحث از ظنون تحت عنوان پيشنهادي، در عدم امتناع تعبد به امارات، نافي استدلال و برهان در تعبد وقوعي به امارات گرديده‌اند و به دليل پذيرش اين مبنا توسط عقلا امكان امتناع را در آن وارد نمي‌دانند و بر پذيرش مبناي ظن عقلائي تاكيد مي‌ورزند.