تحليل قصص قرآني بر اساس الگو و ساختار فيلمنامه‌نويسي كلاسيك (مطالعه موردي: داستان حضرت يوسف)

A study of the story of Prophet Yusuf (AS) in the Holy Quran based on the classical narrative structure

پژوهش حاضر، قصص قرآني را براساس الگو و اصول فيلمنامه‌نويسي كلاسيك مورد تحليل قرار مي‌دهد. قرآن‌كريم كه كلام خداوند است و بر قلب پيامبراكرم(ص) نازل شده است، براي بيان مفاهيم معنوي، الهي و ديني از داستانگويي بهره گرفته است. هدف اصلي در قصص قرآني، در وهله اول انتقال پيام الهي به بشريت است، اما از آنجا كه درك چنين مفاهيمي نه تنها در اعصار گذشته بلكه براي انسان معاصر نيز، ثقيل مي‌باشد، خداوند براي بيان هر مفهوم داستان و قصه‌اي را انتخاب كرده است تا آدمي بهتر بتواند خود و خداي خود را بشناسد. شيوه‌هاي مختلف داستانگويي در اين قصص به كار رفته است، اما در اين تحقيق تلاش شده است كه داستان‌هاي قرآني براساس عناصر و مؤلفه‌هاي فيلمنامه‌نويسي كلاسيك مورد تفحص قرار بگيرد. پژوهش حاضر به روش توصيفي تحليلي صورت گرفته و گردآوري اطلاعات به روش كتابخانه‌اي بوده است. نتايج بدست آمده كه نشان مي دهد ساختار روايي كلاسيك در داستان يوسف وجود دارد، در پايان مقاله ارائه گرديده است.

This study analyzes Quranic stories based on the pattern and principles of classic screenwriting. The Holy Qur'an, which is the word of God and was revealed to the heart of the Holy Prophet (PBUH), used storytelling to express spiritual, divine and religious concepts. The main purpose of Qur'anic stories in the first place is to convey the divine message to humanity, but since understanding such concepts are difficult not only the past but also for contemporary man, God has chosen a story to tell every meaning so that One can better understand his/her God. Different methods of storytelling have been used in these stories, but in this research, an attempt has been made to examine Quranic stories based on the elements and components of classic screenwriting.