آينده ملي نظام سلامت مبتني بر رويكرد تحليل لايه‌اي علت‌ها با تأكيد بر تمدن‌ نوين اسلامي‌

آينده نظام سلامت در هر كشوري چيزي جداي از تمدن سازي آن نيست و آنچه تمدن ها را به‌طور حقيقي از هم جدا مي كند، جهان بيني و سبك زندگي حاكم بر آن كشورهاست، بنابراين لحاظ كردن جهان‌بيني در سياست‌گذاري عرصه سلامت امري اجتناب ناپذير است. رويكرد تحليل لايه اي علت ها به‌عنوان رويكردي تفسيري در آينده پژوهي و به‌عنوان رويكردي كه نقش جهان بيني را در ساخت آينده دارد، مي توان از طريق آن به ارتقاي فهم كنشگران كليدي نظام سلامت در ساخت آينده مرجح اين نظام و درك چالش هاي واقعي امروز كمك كرد. هدف اين تحقيق ارائه راهكار عملياتي براي تحول در ساختار نظام سلامت كشور در مسير تمدن سازي نوين اسلامي‌است. در اين تحقيق با استفاده از رويكرد مكتب لاپروسپكتيو و فرايند حاكم بر نرم افزار مكتور به تحليل اهداف آينده ساز نظام سلامت و كنش بازيگران از طريق مصاحبه عميق با 25 نفر از خبرگان نظام سلامت كشور پرداخته است. در حال حاضر در ميان اهداف چهارگانه، گفتمان دانشگاه و سازمان حكمت بنيان تنها هدفي است كه از آن مي توان به‌عنوان بستري براي تحقق ساير اهداف استفاده كرد. از اين رو مي طلبد وزارت بهداشت به دليل دارا بودن وظيفه توليت نظام سلامت با تكيه بر رويكرد سلامت‌محوري به جاي بيماري محوري و با گفتمانِ سازمان و دانشگاه حكمت بنيان، نظام سلامت كشور را در مسير تمدن سازي نوين اسلامي‌قرار دهد.