آگاهي و استفاده دانشجويان پزشكي از برنامه هاي كاربردي مبتني بر تلفن همراه هوشمند

مقدمه: برنامه هاي كاربردي پزشكي مبتني بر تلفن هوشمند، ابزارهايي براي دسترسي به آخرين شواهد علمي معتبر هستند. اين برنامه ها مي توانند منجر به بهبود تصميم گيري و ارتباط بين كادر پزشكي و كاهش خطاهاي پزشكي شوند. هدف از اين مطالعه تعيين ميزان آگاهي و استفاده از برنامه‌هاي كاربردي مبتني بر تلفن‌ همراه هوشمند ميان دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي ايران بود. روش ها: اين مطالعه از نوع كاربردي بود كه با روش پيمايشيتوصيفي انجام شد. 81 نفر از دانشجويان سال آخر پزشكي عمومي دانشگاه علوم پزشكي ايران در بازه زماني 13971396 به صورت سرشماري انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه محقق ساخته شامل سه بخش با طيف ليكرت استفاده شدكه روايي و پايايي آن سنجيده شد و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 و با استفاده از آمار توصيفي (فراواني، ميانگين و انحراف معيار) تحليل شد. يافته ها: بيش از 40 درصد دانشجويان در زمان هاي مختلف در هفته از برنامه‌هاي كاربردي پزشكي استفاده مي‌كردند. فقدان دسترسي به اينترنت در دانشگاه و محل كار به عنوان بزرگ‌ترين مانع دسترسي به برنامه‌هاي كاربردي پزشكي روي تلفن همراه بود. بيشترين پشتيبان موردنياز براي استفاده از اين برنامه‌ها، استفاده از راهنماهاي برخط موجود بود. برنامه‌هاي پزشكي UpToDate و MedScape نيز بيشترين استفاده را توسط پاسخ‌دهندگان داشت. نتيجه‌گيري: مطالعه حاضر نشان مي دهد ميزان آگاهي و استفاده يا به عبارت بهتر ميزان دانش و درك دانشجويان پزشكي بر اساس اطلاعات و يا تجربه آن‌ها از برنامه‌هاي كاربردي مبتني بر تلفن همراه رو به افزايش است، لذا، تدابير لازم جهت تسهيل و ايجاد زيرساخت‌هاي دسترسي به اينترنت در محل كار و دانشگاه ها بايد صورت گيرد.