نقش شبكه‌هاي اجتماعي در ارتباطات علمي دانشجويان و اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه علوم پزشكي ايران

مقدمه: شبكه‌هاي اجتماعي علمي در دهه اخير ارتباطات علمي دانشجويان و اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه را تحت تأثير خود قرار داده است. هدف از مطالعه حاضر تعيين نقش شبكه‌هاي اجتماعي در ارتباطات علمي دانشجويان و اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه علوم پزشكي ايران بود. روش ها: مطالعه حاضر از نوع كاربردي بود كه با روش توصيفيپيمايشي انجام‌شده است. جامعه پژوهش شامل دانشجويان تحصيلات تكميلي و اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه علوم پزشكي ايران بودند كه با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي، 450 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده پرسشنامه بود. شش نفر از اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه روايي پرسشنامه را بررسي كردند و آلفاي كرونباخ محاسبه‌شده براي پايايي پرسشنامه برابر 96/0 بود. يافته‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 19، تحليل شدند. يافته ها: ابعاد جستجوي اطلاعات با ميانگين 59/3 و انتشار و اشتراك اطلاعات با ميانگين 38/3، از مهم‌ترين مزاياي استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي علمي در ارتباطات علمي بود. همچنين، عدم برگزاري كارگاه‌هاي آموزشي در دانشگاه به‌منظور استفاده كارآمدتر از شبكه‌هاي اجتماعي علمي مهم‌ترين عامل بازدارنده در استفاده از اين شبكه‌ها بود. آزمون فرضيات پژوهش نيز نشان داد بين ابعاد ارتباطات علمي و ميزان استفاده دو گروه دانشجويان و اعضاي هيئت‌علمي از شبكه‌هاي اجتماعي علمي تفاوت آماري معني‌داري وجود دارد. به‌طوري‌كه ميانگين نمره همكاري‌هاي پژوهشي، ايده يابي پژوهشي و جستجوي اطلاعات در بين دانشجويان بيشتر از اعضاي هيئت‌علمي بود. بين ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي با مدرك تحصيلي و سن پاسخگويان ارتباط آماري معني‌داري وجود نداشت. نتيجه‌گيري: ازآنجاكه استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي علمي در ارتباطات علمي كاربران مؤثر بوده است؛ با برگزاري كارگاه‌هاي آموزشي در خصوص معرفي قابليت‌هاي اين شبكه‌ها مي‌تواند به افزايش بهره‌وري مؤثر از اين شبكه‌ها در همه ابعاد ارتباطات علمي كمك نمايد.