بررسي تغييرات شكل بدن ماهي شيربت (Arabibarbus grypus) با استفاده از روش ريخت سنجي هندسي در طي مراحل اوليه تكوين

لارو ماهيان در طي مراحل اوليه تكوين تغييرات پيچيده اي را متحمل مي شوند كه در نتيجه آن تغييرات سازگاري آن ها با محيط زيست بهبود مي يابد. ماهي شيربت (Arabibarbus grypus) يكي از ماهيان اقتصادي در جنوب غرب ايران به دليل كيفيت بالاي گوشت و بازارپسندي بالا است. از اين رو پژوهش حاضر به منظور بررسي روند تغييرات ريختي لارو اين ماهي در مراحل اوليه تكوين تا روز 50 پس از تفريخ انجام شد. لاروهاي مورد نياز از مركز تكثير ماهيان بومي استان خوزستان تهيه شد. نمونه برداري از لاروها در دو هفته اول به صورت روزانه و بعد از آن تا روز 50 هر 5 روز يك بار انجام شد. براي تغييرات ريخت بدن لارو ماهي از روش ريخت سنجي هندسي با تعريف تعداد 9 لندمارك انجام شد. جهت بررسي روند تغييرات ريختي در طي مراحل مختلف تكويني از آزمون Relative warp و رگرسيون براساس ارزش P حاصل از 1000 تكرار استفاده شد. تغييرات مراحل مختلف ريختي براساس شبكه تغيير شكل نسبت به شكل اجماع مصورسازي شد. بر اساس نتايج آناليز ريخت سنجي هندسي مراحل لاروي اين گونه براساس ويژگي هاي ريختي از زمان تفريخ تا 50 روز بعد از آن به چهار مرحله مجزا (1) 4-1، (2) 25-5، (3) 35-30 و (4) 50-40 روز پس از تخم گشايي قابل تقسيم مي باشد. نقطه عطف تغييرات ريختي نيز روز 20 پس از تخم گشايي بود. پايان مرحله 1 مطابق با آغاز شروع تغذيه مخطط بود و مرحله دو بيشتر مربوط به تغييرات ريخت بدن شامل افزايش عمق بدن و افزايش تراكم رنگدانه ها به ويژه در قسمت پشتي بدن بود كه نشان دهنده افزايش سازگاري ماهي براي مانور بيشتر، استتار با محيط و افزايش قابليت شكار موجودات ريز مي باشد. در مراحل سوم و چهارم اين گونه تقريباً به صورت شكل مينياتوري ماهي بالغ البته با بدني نسبتاً كشيده و دوكي شكل نسبت به آن ها مي باشد.