مطالعه نظري برهمكنش مشتقات ايساتين استخلاف شده در ناحيه 1و3 با خواص ضد التهابي بر آنزيم‌هاي سيكلو‌اكسيژناز 1 و 2 به روش داكينگ مولكولي

مقدمه: التهاب به‌عنوان پاسخ دفاعي بدن به همراه بيماري‌هاي مختلف ديده مي‌شود. پروستاگلندين‌هاي واسطه‌هاي اصلي التهاب هستند كه توسط آنزيم سيكلواكسيژناز توليد مي‌شوند. پس مهاركنندگان اين انزيم مي‌توانند در درمان التهاب موثر باشند. گزارشاتي مبني از مهار اين آنزيم توسط مشتقات ايساتين به‌منظور كنترل التهاب وجود دارد. ايساتين تركيبي هتروسيكل مي‌باشد كه مشتقات آن پروفايل بيولوژيكي برجسته‌اي در مطالعات شيمي دارويي به‌ويژه اثرات ضد التهابي نشان داده‌اند. در اين مطالعه مشتقاتي از ايساتين از نظر برهمكنش با آنزيم‌هاي سيكلو‌اكسيژناز مورد بررسي قرار گرفتند تا از تطابق نتايج عملي با تئوري بتوان مكانيسم احتمالي را پيشنهاد داد. روش بررسي: در اين طرح تعدادي از مشتقات سنتز شده ايساتين كه اثرات ضد التهابي در آزمايشات برون‌تن نشان داده‌اند از نظر برهمكنش با آنزيم‌هاي سيكلواكسيژناز 1و2 توسط نرم‌افزار داكينگ ارزيابي شدند هم‌چنين خواص فارماكوكينتيك و پيروي از قانون ليپينسكي تركيبات سنتز شده توسط برنامهSwiss ADME مورد بررسي قرار گرفت. نتايج: نتايج نشان داد كه تركيبات I2و I3 كمترين مقادير انرژي اتصال به هر دو فرم از آنزيم سيكلواكسيژناز را دارا مي‌باشند. تركيبات مطالعه شده همگي از قانون ليپينسكي پيروي مي‌كنند. نتيجه‌گيري: تركيبات I2و I3 در مطالعات ضد التهاب برون تن اثرات ضدالتهاب متوسطي نشان دادندكه در تطابق با مطالعات داكينگ مي‌باشد و مي‌تواند تاييدي بر مكانيسم احتمالي اين تركيبات از طريق مهار اين آنزيم باشد. مطالعات مهار آنزيم توسط اين مشتقات از طريق كيت‌هاي تشخيصي نيز براي تاييد بيشتر لازم مي‌باشد.