مقايسه اثرات پروبيوتيك‌هاي بومي و تجاري بر تجزيه گلوتن

زمينه و هدف: درمان اصلي بيماري سلياك رژيم غذايي فاقد گلوتن است. آلودگي به گلوتن در رژيم غذايي براي 55-32 درصد از اين بيماران رخ مي‌دهد كه مي‌تواند سبب بروز علائم در اين بيماران شود. يكي از نوين‌ترين روش‌هاي درمان سلياك استفاده از پروبيوتيك‌هاي تغيير‌دهنده يا تجزيه‌كننده پلي پپتيدگلوتن است.روش بررسي: در اين مطالعه، نمونه‌هاي پروبيوتيك موردنظر از لبنيات محلي (شير، ماست، كشك،‌ سرشير و پنير) و گياهان دارويي (نعنا و پونه و ريحون) ايران در شرايط استريل جمع‌آوري شدند و سپس فعاليت آنزيم‌هاي پروليل‌اندوپپتيداز و آمينوپپتيداز نوع N مورد ارزيابي قرار گرفتند.يافته‌ها: بيشترين ميزان جذب براي سوبستراي ZGlyPro4nitroanilide كه ارزيابي آنزيم پروليل‌اندوپپتيداز را انجام مي‌دهد به ترتيب مربوط به سويه‌هاي (L.pentosus) C110، (L. fermentum) B61 ،‌(L.paracasei) C52 ،‌(L.paracasei) Y5و (L. pentosus) C111 است. در رابطه با سوبستراي LeupNA كه ارزيابي آمينوپپتيداز نوع N را انجام مي‌دهد بيشترين ميزان جذب به ترتيب مربوط به سويه‌هاي (L. helveticus) K1 ،(L. plantarum) B82 ،‌(L.paracasei) Y5 ،(‌L. pentosus) P23 و (L. plantarum) P35 است. همه‌ي سويه‌هاي مذكور نسبت به كنترل منفي كه حاوي بافر و سوبسترا بود جذب با اختلاف معنادار را نشان دادند (P 0/05).نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه تعدادي از پروبيوتيك‌هاي بومي ايران داراي فعاليت مؤثر پروليل‌اندوپپتيداز و آمينوپپتيداز نوع N هستند كه مي‌توانند به ‌عنوان گزينه‌هاي انتخابي جهت تجزيه گلوتن و كمك به بيماران سلياكي مورداستفاده قرار گيرند.