تبيين چارچوب اجرائي بهبود و توسعه سازماني بر مبناي فرهنگ سازماني (مورد مطالعه فرماندهي انتظامي استان سيستان و بلوچستان)

سازمان ها به دليل چالش هايي كه ناشي از محيط پويايي كه در آن فعاليت مي كنند، بايد تغيير كنند. همچنين سازمان ها به دليل داشتن ايده هاي جديد براي بهبود عملكرد خود دست به تغييراتي مي زنند. بنابراين تغييرات سازماني توسط عوامل محيط بيروني يا دروني تحميل مي شود و فرهنگ سازماني بعنوان يك عامل نرم و اثر گذار بر رفتار و تصميم گيري كاركنان و در نتيجه جهت گيري استراتژيك، عملكرد، رويه ها و نگرش شركت نسبت به تغيير و نوآوري تأثير مي گذارد.لذا هدف پژوهش حاضر تبيين چارچوب اجرائي بهبود و توسعه سازماني بر مبناي فرهنگ سازماني است. 384 نفر از كاركنان فرماندهي انتظامي استان سيستان و بلوچستان بعنوان نمونه انتخاب شده اند . روش تحقيق حاضر از لحاظ ماهيت در زمره تحقيقات توصيفي و غير آزمايشي (ميداني و پيمايشي ) قرار دارد ، ضمن اينكه در فرآيند اين تحقيق از روش تركيبي كتابخانه اي و ميداني نيز بعنوان اجزاء جدا نشدني تحقيقات علمي بهره برداري شده است نتايج تحقيقات نشان ميدهد كه فرهنگ عقلايي بعنوان فرهنگ غالب سازماني مي باشد ، همچنين بيشترين اثربخشي مربوط به متغير دولت الكترونيك است .عدم دسترسي آسان به خبرگان و همچنين مشكلات تصميم گيري در انتخاب متدلوژي با توجه به تنوع متدلوژي هاي مربوطه از محدوديت هاي اين تحقيق بود.مي توان از مدل تحقيق ، تشخيص هاي سازماني را در خصوص تحولات سازماني و ايجاد اثر بخشي موثر مورد ارزيابي قرار داد.ارزش اين مقاله بكارگيري تركيبي از 4 نوع راهبرد يا استراتژي در ايجاد اثربخشي بهبود سازماني بر مبناي فرهنگ مي باشد.