پيش بيني اضطراب اجتماعي و آمادگي رواني بدمينتون بازان ماهر به‌وسيلۀ آمادگي جسماني

با توجه به ماهيت تناوبي و فعاليت هاي پر شدت و سريع بدمينتون علاوه بر توجه به مهارت هاي تكنيكي و تاكتيكي بايد نسبت به مهارت هاي رواني كه نقش قابل‌ملاحظه‌اي در بدمينتون دارد توجه شود. هدف: پژوهش حاضر سعي دارد نقش پيش بيني كنندگي ويژگي هاي آمادگي جسماني بر اضطراب اجتماعي و آمادگي رواني بدمينتون بازان ماهر را مورد بررسي قرار دهد. روش شناسي: روش پژوهش حاضر از نوع توصيفي همبستگي است. شركت‌كنندگان پژوهش حاضر به دليل محدوديت هاي موجود (كم بودن ورزشكاران ماهر)، 20 ورزشكار زن و مرد استان آذربايجان شرقي (عضو تيم ملي و شركت‌كنندگان ليگ كشوري) با محدوده سني 15 تا 20 سال انتخاب شدند و از آزمون رست و پرش سارجنت جهت اندازه‌گيري توان بي‌هوازي، تعادل باس جهت اندازه‌گيري تعادل پويا، پرسش‌نامه آمادگي رواني (جهت سنجش آمادگي رواني) و پرسشنامه اضطراب اجتماعي واتسون و فرند جهت تحليل اضطراب اجتماعي استفاده شده است. جهت تحليل داده ها از روش آماري همبستگي پييرسون و رگرسيون به روش اينتر استفاده شده است. يافته ها:پس از بررسي داده ها نتايج نشان داد كه بين آمادگي رواني و متغيرهاي آمادگي جسماني همبستگي خوبي برقرار بود و با توجه به بالا بودن مقادير بتا و تي و پايين بودن سطح معني داري آمادگي جسماني نقش پيش بيني كنندگي بالايي در آمادگي رواني دارد، اما بين فاكتورهاي آمادگي جسماني و اضطراب اجتماعي ارتباط ضعيف و غير معني داري وجود دارد: اضطراب اجتماعي و پرش سارجنت (0.081=p)، اضطراب و تعادل باس (0.095=p)، اضطراب اجتماعي و رست (0.762=p). نتيجه گيري: با توجه به مقادير به دست آمده مي توان نتيجه گرفت آمادگي جسماني تأثير بسياري بر حالت هاي رواني ورزشكاران دارد و اين ويژگي ها را تحت تأثير خود قرار مي دهد و هر چه آمادگي جسماني ورزشكاران بالا باشد از نظر رواني داراي آمادگي بالايي مي باشند، درنتيجه مواردي مانند اعتمادبه‌نفس، تمركز، تصويرسازي ذهني و بسياري از موارد ديگر كه زيرمجموعه آمادگي رواني است تحت تأثير قرار مي گيرد و باعث تقويت اين متغيرها در ورزشكاران حرفه اي مي گردد، همچنين ورزشكاران حرفه اي به دليل حضور طولاني‌مدت در ميادين ورزشي و تجربيات بالا درزمينۀ موقعيت هاي اجتماعي از اضطراب اجتماعي پاييني برخوردار هستند و فاكتورهاي آمادگي جسماني نقش پيش بيني كنندگي بر اضطراب اجتماعي ورزشكاران حرفه اي ندارند.چكيده بلند:مقدمه با توجه به ماهيت تناوبي و فعاليت هاي پر شدت و سريع بدمينتون علاوه بر توجه به مهارت هاي تكنيكي و تاكتيكي بايد نسبت به مهارت هاي رواني و ذهني كه نقش قابل ملاحظه اي در بازي بدمينتون دارد، توجه شود (متشرعي و همكاران، 1397). با توجه به نقشي كه جنبه‌هاي رواني در اعمال و رفتار بشر دارند، اهميت دادن به مباحث روان‌شناسي ارزش و اعتبار ويژه‌اي دارد (عليزاده و همكاران، 1394). با توجه به ماهيت رقابتي ورزش‌هاي حرفه اي ويژگي‌ها رواني تأثير بسيار زيادي روي آمادگي جسماني و موفقيت ورزشكاران ماهر دارد. به دنبال افزايش آمادگي بدني و جسماني ورزشكاران اعتماد به نفس آنها افزايش مي يابد و اين موضوع باعث غلبه ورزشكار به حالت‌هاي هيجاني همچون اضطراب و استرس مي شود (خسروي مرادي، 1394).با توجه به وجود ارتباط عميق بين آمادگي جسماني و آمادگي رواني و ارتباط آن با عملكرد ورزشكاران در مسابقات مختلف تحقيق حاضر با تحليل نقش پيش‌بيني‌كنند گي ويژگي‌هاي آمادگي جسماني بر آمادگي رواني و اضطراب در رشته ورزشي بدمينتون پرداخته است. با توجه به اينكه در هيچ نوع تحقيقي به شكل همزمان به بررسي اضطراب اجتماعي و آمادگي رواني و ارتباط اين دو با آمادگي جسماني پرداخته نشده است تحقيق حاضر سعي در پاسخ به اين سؤالات را دارد كه آيا آمادگي جسماني توانايي پيش بيني آمادگي رواني و اضطراب اجتماعي را دارد؟ روش پژوهشروش پژوهش حاضر از نوع توصيفي همبستگي مي باشد. شركت‌كنندگان پژوهش حاضر به دليل محدوديت هاي موجود (كم بودن ورزشكاران ماهر) 20 ورزشكار زن و مرد ماهر استان آذربايجان‌شرقي (عضو تيم ملي و شركت‌كنند گان ليگ كشوري) با محدوده سني 15 تا 20 سال مي باشد كه از تست رست و پرش سارجنت جهت اندازه‌گيري توان بي‌هوازي، پرسشنامه آمادگي رواني (جهت سنجش آمادگي رواني) و پرسشنامه اضطراب اجتماع واتسون و فرند توسط ورزشكاران تكميل گرديد. جهت بررسي داده ها از روش آماري همبستگي پييرسون و رگرسيون به روش اينتر استفاده شده است. يافته‌هاي پژوهشپس از بررسي داده‌ها نتايج نشان داد كه بين آمادگي رواني و متغيرهاي آمادگي جسماني همبستگي خوبي برقرار بود و با توجه به بالا بودن مقادير بتا و تي و پايين بودن سطح معني‌داري آمادگي جسماني نقش پيش بيني‌كنندگي بالايي در آمادگي رواني دارد، اما بين فاكتورهاي آمادگي جسماني و اضطراب اجتماعي ارتباط ضعيف و غير معني داري وجود دارد: اضطراب اجتماعي و پرش سارجنت (0.081=p)، اضطراب و تعادل باس (0.095=p)، اضطراب اجتماعي و رست (0.762=p). بحث و نتيجه‌گيريبا توجه به مقادير به دست آمده مي‌توان نتيجه گرفت آمادگي جسماني تأثير بسياري بر حالت‌هاي رواني ورزشكاران دارد و اين ويژگي‌ها را تحت تأثير خود قرار مي دهد و هر چه آمادگي جسماني ورزشكاران بالا باشد از نظر رواني داراي آمادگي بالايي مي باشند، در نتيجه مواردي مانند اعتماد به نفس، تمركز، تصويرسازي ذهني و بسياري از موارد ديگر كه زيرمجموعه آمادگي رواني است تحت تأثير قرار مي گيرد و باعث تقويت اين متغيرها در ورزشكاران حرفه اي مي گردد، همچنين ورزشكاران حرفه اي به دليل حضور طولاني مدت در ميادين ورزشي و تجربيات بالا در زمينة موقعيت هاي اجتماعي از اضطراب اجتماعي پاييني برخوردار هستند و فاكتورهاي آمادگي جسماني نقش پيش بيني كنندگي بر اضطراب اجتماعي ورزشكاران حرفه اي ندارند.