كليدواژه :
حكمروايي , مديريت يكپارچه منابع آب , شهرهاي استان بوشهر , TOPSIS
چكيده فارسي :
پيامدهاي منفي و فزاينده تغيير اقليم در سال‌هاي اخير مانند خشك‌سالي‌هاي متمادي در هم‌افزايي با افزايش جمعيت شهرها و رشد شهرنشيني سبب شده است تا اكثر كشورهاي جهان ازجمله ايران با كمبود منابع آب قابل‌دسترس مواجه شوند؛ اما در پاسخ به اين كمبودها، مديران و تصميم‌گيران سطوح مختلف بدون توجه به منافع گروداران و شركت دادن آن‌ها در تصميم‌گيري‌هاي مرتبط، بر راه‌حل‌هاي عرضه محور تأكيد دارند و از پرداختن به مديريت يكپارچه منابع آب خودداري نموده‌اند. اين پژوهش با هدف شناخت و ارزيابي چالش‌هاي حكمروايي و مديريت يكپارچه منابع آب شهرها به روش توصيفي–تحليلي انجام شده است. به‌اين‌منظور پس از تعيين و استخراج شاخص‌هاي مورد نظر با استفاده از نظرات خبرگان دانشگاهي و مديران و تصميم‌گيران مرتبط با موضوع، از روش‌هاي وزن‌دهي آنتروپي شانون براي وزن‌دهي به اين چالش‌ها و از روش تركيبي رتبه‌بندي TOPSIS براي تعيين و نمايش وضعيت شهرهاي استان بوشهر نسبت به هم استفاده شده است. بر اساس نتايج؛ چالش‌هاي "تفرق سازمان‌هاي تصميم‌گير در مديريت منابع آب" و "تأكيد بر سياست‌هاي عرضه محور آب" به ترتيب با وزن‌هاي089/0 و086/0 به‌عنوان مهمترين چالش شناخته شدند. نتايج بررسي شاخص هاي منتخب حكمروايي منابع آب و آناليز مدل كمي پژوهش نشان داده است كه شهرهاي بوشهر، گناوه و ديلم در سطح "حكمروايي كاملاً مطلوب"، شهر برازجان در سطح "حكمروايي مطلوب"، شهرهاي اهرم، خورموج و عسلويه در سطح "حكمروايي متوسط"، شهرهاي كنگان و جم در "سطح حكمروايي نامطلوب" و شهرديَر در سطح حكمروايي كاملاً نامطلوب" قرار دارند.
چكيده لاتين :
Additive and Negative impacts of climate change in recent years, such as consecutive drought, simultaneously with increasing urban population and rate urbanization, has caused most countries in the world, including Iran, faced a shortage of accessible water resources; But in response to these shortcomings, managers and decision-makers at different levels, without considering the interests of all stakeholders and their participation in related decisions, by emphasizing supply-oriented solutions and have refrained implementation of integrated water resources management. This study aims to identify and evaluate the challenges of governance and integrated management of urban water resources in a descriptive-analytical method. For this purpose, after determining and extracting the desired indicators using the opinions of academic experts and managers, and decision-makers related to the subject, Shannon entropy weighting methods to weigh these challenges and the combined TOPSIS ranking method to determine and display the situation the cities of Bushehr province have been used in relation to each other. According to the results; The challenges of "secession and numerous decision-making organizations in water resources management" and "emphasis on water supplying policies" with weights of 0.089 and 0.086, respectively, were identified as the most important challenges. The results of the study of selected indicators of water resources governance and analysis of the quantitative research model have shown that the cities of Bushehr, Genaveh, and Deylam at the level of "absolutely desirable governance", Borazjan city at the level of "optimal governance", Ahram, Khormoj, and Assaluyeh at the level of "governance" On average, the cities of Kangan and Jam are at the level of "unfavorable rule" and the city of Deir is at the level of "completely undesirable rule".
