مديريت ريسك اقليمي (CRM) و ضرورت تدوين و اجراي برنامه هاي سازگاري ملي (NAPs)

Climate Risk Management (CRM) and the Necessitate for Formulate and ImPlement the National Adaptation Plan (NAPs)

مديريت ريسك اقليمي (CRM) رويكردي سازمان يافته از تركيب رخدادها، روندها، پيشبيني‌ها و پيشنگري‌هاي اقليمي در تصميم گيري‌هاي مرتبط با توسعه براي به حداكثررساندن منافع و به حداقل رساندن آسيب‌ها يا زيانهاي احتمالي است. تغيير اقليم ماهيت مخاطرات را تغيير و پيرو آن عدم قطعيت رخداد مخاطرات را افزايش داده و در نتيجه شيوه‌هاي مرسوم مديريت بحران را وادار به بازتعريف مي‌نمايد. تجربه تاريخي رخداد مخاطرات اقليمي همانند آنچه امروزه در ايران به شكل سيل‌هاي ويرانگر و خشكسالي‌هاي مداوم شاهد آن هستيم ممكن است ديگر مبناي مناسبي براي مديريت بحران نباشد. بنابراين اگر خواهان آن باشيم كه توسعه بر مبناي سازگاري باشد، بايد روندهاي قابل مشاهده و پيشنگري‌هاي بلندمدت توسط مدل‌هاي اقليمي را در نظر گرفت. شاخص جهاني ريسك اقليمي (CRI) يكي از مواردي است كه در اين مقاله بررسي شد. نمره شاخص CRI ايران در سال 2019، 27 و رتبه جهاني CRI آن 18 بوده است كه دركنار افزايش قابل توجه نسبت به ميانگين بيست ساله (2019-2000) نشان دهنده ريسك اقليمي زياد ايران است. بر همين اساس برنامه‌هاي سازگاري ملي (NAPs) همانند برقراري نظام مديريتي سازگار با تغيير اقليم، برنامه مديريت خشكسالي و بهبود بهره‌وري آب بايد اساس برنامهريزيهاي كلان كشور همچون برنامه‌هاي ملي آمايش سرزمين باشد.

Climate risk management (CRM) is an organized approach that combines climate events, trends, prediction, and projection in development-related decisions to maximize benefits and minimize potential losses. Climate change changes the characteristics of risks and, hence, increases the uncertainty of the occurrence of risks and thus forces to redefine traditional ways of crisis management. The historical experience of the occurrence of climate hazards, as we see these days in Iran in the form of devastating floods and persistent droughts, may no longer be a good basis for crisis management. Therefore, if we want development to be based on adaptation, we must consider observable trends and long-term projections by climate models. The Climate Risk Index (CRI) is one of the items examined in this paper. Iran's CRI index score in 2019 was 27 and its global CRI ranking was 18. The CRI is significantly increasing compared to the 20-year average (2000-2020), which indicates Iran's high climatic risk. Accordingly, the national adaptation plans (NAPs), as well as the establishment of a management system compatible with climate change, drought management plan, and improving water productivity should be the basis of the country's macro-plans such as national land management plans.