ارزيابي تأثيرات دماي سطح دريا در شبيه‌سازي شدت و مسير طوفان حاره‌اي گونو

از آن‌جايي كه دماي سطح دريا تأثير قابل‌توجهي بر پيش‌بيني شدت و مسير طوفان حاره‌اي دارد، در اين پژوهش به مطالعه‌ تأثيرات دماي سطح دريا در شبيه‌سازي طوفان حاره‌اي گونو پرداخته شد. با استفاده از مدل WRF پنج شبيه‌سازي در جهت مشخص شدن اهميت دماي سطح دريا بر دقت شبيه‌سازي‌ها انجام گرفت. در شبيه‌سازي اول از داده‌هاي دماي سطح دريا سازمان NCEP استفاده گرديد. در شبيه‌سازي دوم يك درجه سانتي‌گراد به داده‌هاي دماي سطح دريا اضافه و در شبيه‌سازي سوم يك درجه سانتي‌گراد از داده‌هاي دماي سطح دريا كاسته شد. نتايج نشان داد كه كاهش دماي سطح دريا موجب تضعيف حدود 30 هكتوپاسكال و افزايش دماي سطح دريا موجب تشديد حدود 15 هكتوپاسكال شدت طوفان حاره‌اي گونو در زمان اوج خود در مقايسه با شبيه‌سازي اول شد. هم‌چنين در هنگام افزايش دماي سطح دريا، انحراف از مسير شبيه‌سازي اول بيش‌تر گرديد. براي شبيه‌سازي چهارم، يك ميدان دماي سطح دريا همگن در كل حوضه مورد استفاده قرار گرفت، تا بتواند نقش گراديان دماي سطح دريا را مورد ارزيابي قرار دهد. مشخص شد كه مسير شبيه‌سازي شده به شمال شرقي منحرف مي‌شود. براي شبيه‌سازي پنجم، با محاسبه ناهنجاري دماي سطح دريا، ناهنجاري هر نقطه از محدوده به آن نقطه اضافه گرديد. در واقع در اين حالت گراديان دماي محدوده مورد مطالعه افزايش داده شد، سپس مسير شبيه‌سازي شده به شدت به سمت شمال حتي بيش‌تر از آزمايش دوم (SST+1) منحرف شد. با توجه به تأثيرگذاري شديد دماي سطح دريا در پيش‌بيني و شبيه‌سازي مسير و شدت طوفان حاره‌اي و اين‌كه فيزيك مدل WRF، دماي سطح دريا را پيش‌بيني نمي‌كند. بنابراين، پيشنهاد مي‌شود براي تعيين مقدارهاي دقيق دماي سطح از مدل جوي جفت شده با يك مدل اقيانوسي استفاده شود.