شناسايي و اولويت‌بندي موانع پياده‌سازي و اجراي برنامه‌هاي راهبردي در حوزه‌هاي عمليات دريايي با بهره‌گيري از فرآيند تحليل سلسله مراتبي (AHP)

تجربه سنوات اخير نيروي دريايي راهبردي در برنامه‌ريزي استراتژيك و موفقيت‌هاي اخير اين سازمان حاكي از اهميت اين نوع برنامه‌ها مي‌باشد. برنامه‌هاي استراتژيك سازمان مي‌توانند ضمن ايجاد مزيت‌هاي رقابتي، شرايط را براي رقابت‌پذيري در محيط پويا و در نهايت كسب قدرت ايجاد نمايند. در اين پژوهش تلاش شده است تا چالش‌هاي اجراي برنامه‌هاي استراتژيك در نيروي دريايي راهبردي ارتش مورد بررسي قرار گيرد. پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نحوه گردآوري داده‌ها، توصيفيپيمايشي است، لذا با مرور ادبيات موضوعي 14 متغير به‌عنوان چالش‌هاي اجراي برنامه‌هاي استراتژيك شناسايي شدند. در ادامه با استفاده از تجزيه و تحليل آماري وضعيت جمعيت شناختي نمونه آماري بررسي شد. هم‌چنين پس از استخراج موانع شناسايي ‌شده، پرسشنامه‌اي در 4 بخش و با ساختار مقايسات زوجي طراحي شد. پس از توزيع پرسشنامه‌ها و جمع‌آوري اطلاعات با بهره‌گيري از روش AHP و با كمك نرم‌افزار Expert Choice به اولويت‌بندي چالش‌هاي شناسايي شده در هر شاخه پرداخته شد. نتايج نشان داد كه عدم وجود سيستم ارزيابي مناسب در شاخه ساختاري، ضعف بخش‌هاي اجرايي و صفي در بعد رفتاري و فرهنگ سازماني در بعد زمينه‌اي از مهم‌ترين چالش‌هاي اجراي برنامه‌هاي استراتژيك در نداجا در عمليات‌هاي دريايي مي‌باشد.