عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش جهت يابي و حركت بر افزايش خودكارآمدي و ابراز وجود دانش آموزان با آسيب بينايي
عنوان به زبان ديگر :
The effectiveness of orientation and movement education on increasing self-efficacy and self-expressing of visually impaired students
پديد آورندگان :
شكيب نيا، اعظم دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - دانشكده روان شناسي، كرج، ايران
كليدواژه :
ابراز وجود , جهت يابي و حركت , خودكارآمدي , دانش آموزان با آسيب بينايي
چكيده فارسي :
هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسي اثربخشي آموزش جهت يابي و حركت بر افزايش خودكارآمدي و ابراز وجود
كودكان و دانش آموزان با آسيب بينايي انجام شده است.
روش: اين پژوهش از نوع شبه آزمايشي با پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل دانش آموزان
با آسيب بينايي مشغول به تحصيل در سال تحصيلي 1397 - 1398 بود كه از بين آنان 26 دانش آموز پسر با آسيب بينايي
حجم نمونه آماري پژوهش را تشكيل داد كه در دو گروه گواه ( 13 نفر) و آزمايشي (13 نفر) مورد بررسي قرار گرفتند. براي
بررسي خودكارآمدي و ابراز وجود به ترتيب از مقياس خودكارآمدي شرر(1982) و پرسشنامه ابراز وجود گمبريل وريچي
(1982) استفاده شد. آموزش جهت يابي و حركت نيز با استفاده از كتاب راهنماي جهت يابي و تحرك سازمان آموزش
و پرورش استثنايي در 8 جلسه صورت گرفت. براي تحليل نتايج از آمار توصيفي و سپس تحليل كواريانس چندمتغيره
(MANCOVA) استفاده شد.
يافته ها: يافته ها نشان داد كه برنامه ي جهت يابي و حركت موجب افزايش خودكارآمدي گروه آزمايشي در مقابل گروه
گواه شد. اين برنامه همچنين موجب افزايش ابراز وجود گروه آزمايشي در مقابل گروه گواه شد و مهارت هاي جهت يابي
و حركت به طور چشمگيري در گروه آزمايشي نسبت به گروه گواه بهبود يافت.
نتيجه گيري: نتايج پژوهش نشان داد، با آموزش جهت يابي و حركت مي توان خودكارآمدي و ابراز وجود كودكان و
دانش آموزان با آسيب بينايي را افزايش داد و به بهبود شرايط زندگي آنها كمك كرد.
چكيده لاتين :
Purpose: The purpose of this study was to determine the effectiveness of orientation and mobility education
on increasing self-efficacy and self-expression of visually impaired students. The research method was
quasi-experimental with pre-test and post-test.
Method: The sample size consisted of 26 students with visually impaired in the academic year of
2018-2019. The sample group was divided in two groups of control (13) and experimental (13).
Self-efficacy and self-expression were evaluated by Sherer’s Self-efficacy Scale (1982) and
Gambler-Verichi’s Expression Questionnaire (1982). Orientation and Mobility teaching was conducted
through “Guidebook for Orientation & Mobility” printed by Exceptional Education Organization, in
eight sessions. To analyze the results, descriptive statistics and then multivariate covariance analysis
(MANCOVA) were used.
Results: The results indicated that Orientation and Mobility (O&M) program increased self-efficacy in the
experimental group versus the control group. The O&M program also increased self-expression of the test
group against the control group. O&M skills were significantly improved in the experimental group compared
to the control group.
Conclusion: The results of this study showed that teaching O&M skills to students who are visually
impaired, increased their self-efficacy and self-expression and improved their living conditions.
عنوان نشريه :
تعليم و تربيت استثنايي
