نيازسنجي آموزشي بازرسان بهداشت حرفه اي در حوزه دانشگاه علوم پزشكي ايران

چكيده مقدمه: امروزه توسعه سطح بازرسي محيط كاربه عنوان شاخص ميزان رشد اقتصادي و اجتماعي يك كشور شناسايي مي شود. به همين دليل نياز است تا در جهت انجام يك بازرسي موثر، بازرسان به سطحي از صلاحيت ها، دانش حرفه اي و مهارت ها دست پيدا كنند. بنابراين، آموزش بازرسان بايد اين نيازهاي خاص را برآورده سازد. روش كار: مطالعه حاضر، مقطعي از نوع نياز سنجي اموزشي بوده كه برروي 80 نفر از بازرسان بهداشت حرفه‌اي انجام گرديد. ابزار مطالعه شامل پرسشنامه نگرشي و آزمون دانشي در حيطه هاي مختلف عوامل زيان اور محيطي بر اساس حيطه هاي فرم بازرسي مصوب وزارت بهداشت مي باشد. پايايي و روايي محتوايي و صوري ابزار توسط روش هاي كمي(الفاي كرونباخ و كورد ريچارد سون) و كيفي (دلفي)توسط افراد خبره در هر حيطه مورد ارزيابي و تاييد قرار گرفت. يافته‌ها: ميزان نگرش بازرسان بهداشت حرفه‌اي با نمره كل 669/4 در حد مطلوب قرار داشت. وضعيت دانشي دراستانه 70درصد، در تمامي حيطه‌ها بيانگر اگاهي پايين و در بعضي موارد خيلي پايين مي‌باشد. يافته‌هادرتعيين اولويت‌هاي اموزشي، حيطه عوامل شيميايي با ميانگين رتبه 121/4 و كمترين درصد پاسخگويي صحيح در اولويت اول آموزشي و صدا و ارتعاش با ميانگين رتبه 325/1 در اولويت هفتم آموزشي محاسبه گرديد، ارگونومي، استرس حرارتي ، بيولوژيك، پرتو، روشنايي در رتبه دوم تا رتبه ششم قرارگرفتند. نتيجه گيري: با توجه به سطح پايين ميزان دانش نمونه پژوهش، اموزش اين افراد به عنوان بازرس با توجه به توانمنديهاي ويژه اي كه دردنيا براي اين قشر در ابعاد مختلف تعريف مي گردد از اهميت ويژه اي بر خوردار است. و نيازمند برنامه ريزي آموزشي مستمر براساس مطالعات نياز سنجي مي باشد.