كليدواژه :
توزيع سرعت باد , تابع چگالي احتمال , فشار مبناي باد , تابع ويبل
چكيده فارسي :
در اين مطالعه در ابتدا سرعت بيشينه باد به ازاي دوره‌هاي بازگشت مختلف در شهرستان‌هاي رامسر، نوشهر، قائم‌شهر و بابلسر بررسي شده است. براي اين‌كار داده‌هاي مربوط به بيشينه سرعت سالانه باد در اين شهرستان‌ها از سال 1373 تا سال 1397 هجري شمسي جمع‌آوري شده است. براي محاسبه‌ي حداكثر سرعت باد از توزيع حدي نوع اول استفاده شده است. همچنين سعي شده است تا توزيع احتمال سرعت باد براي شهرستان‌هاي مورد نظر با توجه به توابع مختلف بررسي شود. براي اين منظور، از توابع مختلف مانند تابع نرمال، تابع ويبل، تابع لگ نرمال، تابع گامبل ماكس و تابع گاما استفاده شده است. مشاهدات نشان داده شده است كه سرعت بيشينه باد و همچنين فشار مبناي باد براي شهرستان‌هاي رامسر، نوشهر و قائم‌شهر عددي بزرگتر از مبحث ششم مقررات ملي بدست آمده است. هرچند اين مقادير براي شهر بابلسر عددي كمتر از اعداد آيين‌نامه بدست آمده است. متاسفانه نتايج نشان داد طراحي‌هاي انجام شده بر اساس مبحث شش براي شهرستان‌هاي رامسر، نوشهر و قائم‌شهر در برابر سرعت باد ايمن نخواهد بود. همچنين به نظر مي‌رسد اين تحقيقات بايد بر اساس مابقي شهرها انجام گيرد تا مقاديري معتبر و درست براي آن شهرها نيز به دست آيد. به علاوه نتايج نشان مي‌دهد كه براي داده‌هاي مورد مطالعه، تابع ويبل بهترين تابعي است كه مي‌تواند مورد استفاده قرار گيرد
چكيده لاتين :
In this study, at first, the maximum wind speed has been investigated in exchange for different return periods in Ramsar, Nowshahr, Qaemshahr, and Babolsar city. For this reason, data associated with the wind maximum annual speed in these cities have been collected from 1373 to 1397. To calculate the maximum wind speed, a first-order Extreme Type I distribution has been used. It has also been attempted to examine the probability of wind speed distribution of case study cities according to different functions. For this purpose, different functions such as Normal function, Weibull function, Lognormal function, Gamble Max function, Gamma function, and Bur function have been used. Also, in this study, for the design of various functions, the EasyFit software has been used. Results show that the maximum wind speed, as well as wind-based pressure for Ramsar, Nowshahr, and Qaemshahr cities, were found to be numerically larger than the Iranian National Building Code (Part 6th). However, for Babolsar, these values are less than the values of the Iranian National Building Code. Unfortunately, the results showed that the design was not safe for Ramsar, Nowshahr, and Qaemshahr cities based on this code, because the structures should be designed to be less than the maximum wind speed and lower wind pressure than the actual values. Considering the importance of analyzing and precisely designing structures against wind and speed wind, it seems that similar research should be done for other cities to obtain validate and safe values for those cities. Paying attention to this point will lead to more accurate designs in different cities of the country. In addition, results show that for used data, the Weibull function is the best function that can be applied.
