نقش مفهوم انتخاب مستقل و اصالت وجودي در نمايشنامه فعل از منظر هايدگر

The Influence of the Concept of Independent Selection and Existential Authenticity in the Drama Verb from Heidegger's Perspective

انسان همواره در دامنه‌اي از روزمرگي گرفتار است و براي گذر از اين دامنه نيازمند انجام كنش يا عمل قهرماني است. هايدگر معتقد است كه انسان اغلب تابع يك فشار هم‌سطح‌كننده است كه باعث مي‌شود هم‌رنگ با جماعت شود. اين فشار هم‌سطح‌كننده برآمده از الگوسازي و هنجارهاي اجتماعي است كه زبان، مهم‌ترين و اصلي‌ترين عامل ساخت آن‌ها است. اين امر سبب مي‌شود كنش‌هاي او انتخاب‌هاي مستقل و خودمختار نباشند بلكه تابع افكار عمومي اتخاذ شوند. آن‌چه اصالت را از انسان سلب كرده و او را جزيي از ديگران مي‌كند. امري كه به انسان اصالت مي‌بخشد، كنش خودمختار و مستقلي است كه انسان را از تمام هنجارهاي اجتماعي كه دل‌نگرانشان است، جدا مي‌كند. مقاله حاضر با استناد به داده‌هاي كتابخانه‌اي و با روش توصيفي- تحليلي سعي بر آن دارد تا با بررسي نمايشنامه فعل به اين پرسش پاسخ دهد كه چگونه اين نمايشنامه، صورت‌بندي‌ براساس نقش انتخاب انسان در مسير اصالت وجودي به‌دست مي‌دهد. همچنين چگونه مي‌توان از بند زبان به‌عنوان عامل هم‌سطح‌كننده عبور كرد. زبان در نمايشنامه فعل با پديد آوردن انبوهي از معاني مبهم اجازه نمي‌دهد شخصيت‌ها احساسات، افكار و اميال راستين خود را بروز دهند، اما دراين‌بين شخصيت ليلا دست به انتخاب مستقل مي‌زند و قصد دارد خود را از قواعد زبان روزمره جدا كند. اين امر سبب مي‌شود ليلا اصالت وجودي پيدا كرده و مرگ را بپذيرد. به‌همين‌نسبت فرهاد نيز در مواجه با اين امر، سير روند ارتباطي مرگ و اصالت «خود» را بازمي‌يابد.

Humankind is always in the midst of everyday life, and to pass through this domain, he needs action or heroic action. Heidegger believes that humans are frequently subjected to a leveling pressure that causes them to become just as homogeneous as the congregation or convergence. This leveling pressure stems from modeling and social norms that language is the most fundamental factor in producing them. It does not make his actions independent and autonomous choices but are subject to public opinion; this eliminates originality from man and makes him part of the others. What gives humankind authentication is an autonomous and independent action that separates man from all social norms that concern them. The present paper, based on the bibliographic data and descriptive-analytical method, attempts to examine the drama "verb", and answers the question of how this drama’s formulation is based on the role of human choice in the direction of existential authenticity. It also describes how to consume the language as an equalizing factor and shows that in the verb drama, language creates a bunch of vague meanings and does not allow that characters express their feelings, and thoughts and intentions, but in the meantime, the character of Leila independently chooses to separate her from the rules of everyday language. It makes Leila find existential authenticity and accept death. In the same way, Farhad also faces this and returns to the course of the relationship between death and the originality of "self."