بررسي اثر درصد سيليسيوم زيرلايه بر ريزساختار و تركيب پوشش‌هاي اكسيداسيون الكتروليتي پلاسمايي آلياژهاي آلومينيوم- سيليسيوم

استفاده از روشي سازگار با محيط‌زيست به نام اكسيداسيون الكتروليتي پلاسمايي (PEO) بر آلومينيوم و آلياژهاي آن براي ايجاد درجاي پوششي با خواص مطلوب بسيار موردتوجه است. از جمله پارامترهاي تأثيرگذار بر روند فرايند PEO و عملكرد پوشش‌هاي تهيه شده، تركيب زيرلايه است. در اين تحقيق، تأثير افزايش درصد سيليسيوم زيرلايه بر فرايند اكسيداسيون الكتروليتي پلاسمايي با جريان پالسي دو قطبي در يك حمام الكتروليتي پايه سيليكاتي انجام شد. نتايج نشان داد سرعت افزايش ولتاژ مثبت با افزايش مقدار سيليسيوم درحالت جريان ثابت كاهش مي‌يابد و مقادير ولتاژ مثبت با شروع اكسيداسيون به يكديگر نزديك مي‌شوند. از ميكروسكوپ الكتروني روبشي براي ارزيابي مورفولوژي و ساختار پوشش و از آزمون تفرق اشعه ايكس، براي فازيابي استفاده شد. با افزايش درصد سيليسيوم زيرلايه از 1 تا 13 درصد وزني، علاوه بر كاهش ضخامت و زبري پوشش‌ها، متوسط سرعت پوشش‌دهي نيز از 1 به 43/0 ميكرومتر بر دقيقه كاهش پيدا كرد. همچنين با افزايش درصد سيليسيوم زيرلايه مورفولوژي آتشفشاني بر مورفولوژي پنكيكي در رشد پوشش غالب شده و سطحي متخلخل با حفراتي پراكنده در ساختار آن مشاهده شد. نتايج حاصل از آزمون پراش پرتو ايكس نشان داد كه، پوشش‌ها عمدتاً حاوي مخلوط γAl2O3، ηAl2O3، δAl2O3، SiO2، مقدار كمي مولايت و برخي از فازهاي آمورف بودند.