رابطه بين معنويت سازماني با تعهد سازماني در كاركنان ستادي دانشگاه علوم پزشكي كرمان

مقدمه: معنويت از مفاهيم جديدي است كه در ساليان اخير در ادبيات مديريت و كسب‌وكار در غرب ظهور كرده است و حتي از آن به‌عنوان يك مدل جديد نيز ياد مي‌شود. مطالعه حاضر، با هدف بررسي رابطه بين معنويت سازماني و تعهد سازماني در كاركنان ستادي دانشگاه علوم پزشكي كرمان انجام شد. روش بررسي: مطالعه حاضر از نوع توصيفي تحليلي بود كه به‌صورت مقطعي در سال ۱۳۹۶ انجام گرفت. جامعه آماري اين پژوهش را كاركنان ستادي دانشگاه علوم پزشكي كرمان تشكيل دادند كه ۱۳۰ نفر از آنان به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها دو پرسشنامه استاندارد معنويت سازماني Milliman‌، تعهد سازماني Meyer و Allen بود. تحليل داده‌ها با استفاده از روش‌هاي آماري تحليلي رگرسيون خطي، تي‌تست و آنووا با كمك نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۶ انجام گرفت. يافته‌ها: بين تعهد سازماني با متغير سابقه كار ارتباط معناداري مشاهده شد (٠/٠٢١=P). يافته‌هاي تحليل رگرسيون نشان داد رابطه مثبت و مستقيمي ميان معنويت سازماني با تعهد سازماني وجود داشت (٠/٠۰١ P). بحث و نتيجه‌گيري: مسئولين و مديران سازمان بايد به دنبال يافتن راه‌هايي جهت تأمين معنويت سازماني زيردستان باشند تا بتوانند به تعهد سازماني بيشتري دست يابند. برنامه‌ريزي و بسترسازي مناسب جهت پرورش و تحكيم زمينه‌هاي اعتقادي و ارزشي كاركنان، مي‌تواند موجب افزايش تعهد سازماني و در نتيجه بهره‌وري سازمان شود.