تجارب آموخته اعضاي هيات علمي از ساختار موسسات آموزشي و پژوهشي دنيا؛ مطالعه كيفي

سابقه و هدف: توجه به تغيير نيازهاي جامعه در زمينه سلامت و ضرورت نظام آموزشي پاسخگو و همسو با نيازهاي جامعه، ضرورت بازنگري ساختار آموزشي و پژوهشي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي كشور را نمايان مي‌‌نمايد. هدف از اين مطالعه تبيين تجارب آموخته ساختار موسسات آموزشي و پژوهشي مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌كيفي، به منظور تبيين تجارب خبرگان از ساختار موسسات آموزشي و پژوهشي، بر اساس نمونه‌گيري مبتني بر هدف با 26 نفر از اعضاي هيات علمي رشته‌هاي علوم پزشكي فارغ التحصيل از دانشگاه‌هاي خارج از كشور مصاحبه‌هاي نيمه ساختار انفرادي در خصوص ساختار سازماني، كاركرد و سلسه مراتب سازماني دانشگاه محل تحصيل آن‌ها بعمل آمد. مصاحبه‌ها ضبط و دست نويس، كدگذاري و طبقه‌بندي شد و مطابق رويكرد تحليل محتوا مرسوم مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: از آناليز داد‌ه‌ها، 4 درونمايه اصلي و 12 درونمايه فرعي و 75 گويه استخراج شد. نوع ساختار سازماني، راهبردها، مديريت منابع و زيرساخت‌هاي آموزشي بعنوان مضامين اصلي در ساختار سازماني موسسات آموزشي پژوهشي و ساختار سنتي، ساختار نوين، كارآفريني، مديريت تغيير، بينش بين رشته‌اي، منابع انساني، منابع ملي، منابع فيزيكي، مراكز آموزشي، گروه‌هاي آموزشي، رشته‌هاي آموزشي و مراكز تحقيقاتي از سوي مشاركت‌كنندگان به عنوان زير مضامين فرعي بيان شد. استنتاج: نتايج مطالعه حاكي از تاثير نظام برنامه‌ريزي هر كشور (تمركز/ عدم تمركز) در نوع ساختار سازماني موسسات آموزشي و پژوهشي مي‌باشد. از اين رو طراحي يك ساختار مناسب براي موسسات آموزشي و پژوهشي جهت تطابق آن با نيازهاي جامعه و متناسب با ماموريت و اهداف هر دانشگاه ضروري مي‌باشد.