مهارت سواد ديجيتالي كاركنان و رابطه آن با توانمندسازي آنان (مورد مطالعه: كاركنان دانشگاه علامه طباطبائي)

Employee Digital Literacy Skills and its Relationship with their Empowerment (Case study: Allameh Tabatabai University staff)

هدف: امروزه داشتن مهارت سواد ديجيتالي از توانمندي‌‌هاي مهم براي كاركنان براي پيشبرد مسئوليت‌‌هاي شغلي است. بنابراين، بررسي مهارت سواد ديجيتالي كاركنان سازمان‌‌ها و عوامل مرتبط با آن ضروري است. هدف اصلي پژوهش حاضر، ارزيابي سواد ديجيتالي كاركنان دانشگاه علامه طباطبائي تهران مي‌‌باشد. روش‌‌: پژوهش حاضر به لحاظ هدف، كاربردي و از لحاظ روش، پيمايشي- توصيفي است كه با استفاده از پرسشنامه انجام شد. جامعه آماري تحقيق 440 نفر از كاركنان داراي مدرك تحصيلي كارشناسي و بالاتر دانشگاه علامه طباطبائي (تهران) بودند كه با فرمول كوكران حجم نمونه آماري به تعداد 206 نفر محاسبه و تعيين شد. در اين پژوهش با استفاده از روش تصادفي ساده، پرسشنامه‌‌ها بين پاسخگويان توزيع گرديد. جهت سنجش توانمندسازي كاركنان از پرسشنامه استاندارد توانمندسازي روان‌‌شناختي اسپريتزر (1995) و براي سنجش سواد ديجيتالي از پرسشنامه محقق‌‌ساخته استفاده شد. كليه تحليل‌‌ها نيز با استفاده از نسخه 23 نرم‌‌افزار Spss انجام گرفت. نتايج: نتايج تجزيه و تحليل داده‌‌ها نشان داد كه ميانگين كل ميزان توانمندسازي كاركنان برابر با (86.3) بوده و در سطح زياد قرار دارد، وليكن، ميانگين ميزان مهارت سواد ديجيتالي آنان برابر با (53.3) و در سطح متوسط مي‌‌باشد. همچنين پاسخگويان داراي بيشترين سطح توانمندسازي در مولفه‌‌هاي احساس معناداري با ميانگين (80.4)، و شايستگي برابر با ميانگين (49.4) بودند، وليكن در مولفه‌‌هاي حق انتخاب برابر با (31.3)، و تاثيرگذاري (36.3) در سطح متوسط قرار داشتند. نتايج ساير يافته‌‌هاي تحقيق نشان داد بين مهارت سواد ديجيتالي و توانمندسازي كاركنان رابطه معناداري وجود داشته و ضريب همبستگي برابر با (r = .278) به دست آمد. نتايج بررسي روابط همبستگي مولفه‌‌هاي توانمندسازي نيز نشان داد كه به جز مولفه احساس معناداري، بين ساير مولفه‌‌هاي توانمندسازي كاركنان و مهارت سواد ديجيتالي رابطه معناداري وجود داشته و در اين ميان، مولفه حق انتخاب (r = .342) داراي بيشترين همبستگي و احساس شايستگي (r = .187) داراي كم‌‌ترين همبستگي با مهارت سواد ديجيتالي كاركنان بود. ميزان همبستگي مولفه ثاثيرگذاري نيز برابر با (r = .287) بدست آمد. نتيجه‌‌گيري: مهارت سواد ديجيتالي كاركنان دانشگاه علامه طباطبائي در سطح مناسبي قرار ندارد. همچنين با توجه به اهميت رابطه موجود بين مهارت سواد ديجيتالي كاركنان و ميزان توانمندسازي روانشناختي آنان، ضروري است كه جهت ارتقاي مهارت سواد ديجيتالي كاركنان، اقدامات آموزشي لازم در دانشگاه‌‌ها صورت پذيرد. در اين رابطه ايجاد سرفصل آموزشي مهارت‌‌هاي سواد ديجيتالي در آموزش‌‌هاي ضمن خدمت كاركنان، و برگزاري دوره‌‌هاي آموزشي با محوريت مديريت اسناد و محتوي ديجيتال از راهكارهاي پيشنهادي پژوهش حاضر است.

Today, having digital literacy skills is one of the most important capabilities for employees to improve their work performance. Therefore, it is necessary to examine the digital literacy skills of employees in organizations and to evaluate factors that affected these skills. The main purpose of this study is to evaluate the digital literacy of Allameh Tabatabai University staff in Tehran. Methods: The present paper is an applied study which used the descriptive-survey method and is conducted using a questionnaire technique. The total statistical population of the study was 440 employees of Allameh Tabatabai University (Tehran) with BA and higher degrees. The sample of the study was calculated and decreased to 206 using Cochran’s formula. Questionnaires were distributed among the respondents using a simple random method, Spritzer (1995) standard psychological empowerment questionnaire was used to measure employee empowerment and a researcher-made questionnaire was used to measure digital literacy. Data analysis was performed using version 23 of SPSS software. Results: The results of data analysis showed that the total average of the employee capability is equal to (86.3) which is at a high level, however, the average level of their digital literacy skills is equal to (53.3) which is at an average level. Respondents also had the highest level of empowerment in the components of significant feeling with an average of (80.4), and competency with an average of (49.4), but they were assumed in mid-level in the components of "the right to choose" with an average of (31.3), and "effectiveness" (Average=3.36). Fndings also showed that there was a significant relationship between digital literacy skills and employee empowerment (r=.278). Examining the correlation between “empowerment” components also showed that, except for the “sense of meaning component”, there is a significant relationship between other components of employee empowerment and digital literacy skills. “Competency” had the lowest correlation with “employees' digital literacy skills” (r=.187). The correlation of the “effector component” was also equal to 0.287. Conclusions: The research findings indicate that the digital literacy skills of employees are not at an appropriate level. Also, considering the importance of the relationship between employees 'digital literacy skills and their psychological empowerment, it is necessary to improve employees' digital literacy skills. In this regard, defining digital literacy programs in the in-service training of employees and holding training courses focused on document management and digital content are among the proposed solutions of the present study.