تحليل ساختاري ارتباط بين پرستش افراد مشهور و بهزيستي روانشناختي؛ نقش ميانجي انعطاف پذيري شناختي

مقدمه: پرستش افراد مشهور به عنوان ارتباط فرا اجتماعي با افراد مشهور مي تواند بر بهزيستي روانشناختي تاثيرگذار باشد. البته در اين بين، توانايي هاي شناختي و به طور مشخص انعطاف پذيري شناختي به موجب تاثيراتي كه بر ارتباطات بين فردي مي گذارند، مي توانند نقش موثري را ايفا كنند. از اين رو، پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط بين پرستش افراد مشهور و بهزيستي روانشناختي با نقش ميانجي انعطاف پذيري شناختي صورت گرفته است. روش : طرح پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل دانشجويان دانشگاه گيلان در سال 1397 بودند كه از اين بين 300 دانشجو خانم و آقا با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب گرديدند. پس از نمونه گيري، مقياس نگرش نسبت به افراد مشهور (مك كاتچئون، لانگ و هوران، 2002)، مقياس بهزيستي روانشناختي ريف (ريف، 1989) و پرسشنامه انعطاف پذيري شناختي (دنيس و واندر وال، 2010) به شركت كنندگان ارائه شد. همچنين تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل ساختاري انجام گرفت. يافته ها: بر طبق نتايج بدست آمده، پرستش افراد مشهور به صورت معني داري با بهزيستي روانشناسي و انعطاف پذيري شناختي همبستگي منفي داشت. در واقع، پرستش افراد مشهور به صورت مستقيم بر بهزيستي روانشناختي و انعطاف پذيري شناختي تاثير منفي معني دار داشت. همچنين اثر غيرمستقيم پرستش افراد مشهور بر بهزيستي روانشناختي از طريق انعطاف پذيري شناختي منفي و معني دار بود. بنابراين مي توان گفت كه انعطاف پذيري شناختي نقش ميانجي در ارتباط پرستش افراد مشهور با بهزيستي روانشناختي دارد. به بياني ديگر، با افزايش توانايي انعطاف پذيري شناختي، از مشكلات بهزيستي روانشناختي ناشي از درآميختگي افراطي با افراد مشهور كاسته مي شود. نتيجه گيري: با توجه به نقش ميانجي انعطاف پذيري شناختي در ارتباط بين پرستش افراد مشهور و بهزيستي روانشناختي، مي توان مطرح كرد كه هر چه توانايي انعطاف پذيري شناختي افزايش يابد، مشكلات بهزيستي روانشناختي ناشي از پرستش افراد مشهور كمتر مي شود.