پيش بيني بهزيستي اجتماعي بر اساس باور به دنياي عادلانه، بخشش و بهزيستي معنوي با توجه به نقش واسطه اي جنسيت

مقدمه: هدف اين پژوهش بررسي رابطۀ بين باور به دنياي عادلانه، بهزيستي معنوي و بخشش با بهزيستي اجتماعي (نقش جنسيت) است. روش: روش مورد استفاده در اين پژوهش برحسب هدف، كاربردي و از نوع توصيفي ـ همبستگي بود. نمونۀ پژوهش حاضر 419 نفر از دانشجويان دانشگاه اروميه (213 نفر دانشجوي دختر و 206 نفر دانشجوي پسر) هستند كه با روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله‌اي از بين جامعۀ دانشجويان اين دانشگاه انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده ها از پرسشنا مه هاي باور به دنياي عادلانه (BJW) ساتون و داگلاس (2005) دالبرت (1999) و دالبرت و همكاران (2001)، بهزيستي معنوي (SWB) پولوتزين و اليسون (1982)، بخشش (GF) والكر و گارسوخ (2002) و بهزيستي اجتماعي (SW) كييز (1998) استفاده شد. داده هاي به ‌دست‌ آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و بر اساس شاخص هاي آمار توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و آمار استنباطي (ضريب همبستگي و رگرسيون سلسله مراتبي) مورد تجزيه ‌و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: يافته هاي اين پژوهش نشان داد بين باور به دنياي عادلانه و بهزيستي اجتماعي در دانشجويان رابطۀ معنادار وجود دارد ولي بين بخشش و بهزيستي معنوي با بهزيستي اجتماعي رابطۀ معنادار وجود ندارد و نيز در رابطه هيچ‌كدام از متغيرها جنسيت، نقش مؤثري نداشت؛ بنابراين با تقويت باور به دنياي عادلانه در دانشجويان مي توان بهزيستي اجتماعي را در آنان تقويت نمود. نتيجه گيري: لذا نتايج اين پژوهش مي تواند براي مراكز مشاوره دانشگاه ها و نيز مسئولين برنامه ريز در جهت تدوين برنامه هايي براي تقويت روحيه معنوي گرا و باور به دنياي عادلانه در جهت بهبود بهزيستي اجتماعي دانشجويان كاربردي شود.