تأثير سطوح مختلف اضطراب بر انتخاب شرايط انتظار

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير سطوح مختلف اضطراب بر انتخاب شرايط انتظار دانشجويان زن مقطع كارشناسي دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساري است. روش: براي اين منظور 129 نفر با روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي انتخاب و به لحاظ جنسيت، محدوده سنّي و ميزان اضطراب و مقطع تحصيلي همسان شدند. از آزمون اضطراب رگهحالت اسپيلبرگر قبل از وارد كردن متغيّر مستقل به منظور سنجش ميزان اضطراب، جهت كنترل متغيّر مزاحم استفاده شد كه تجزيه و تحليل داده ها از طريق آزمون كروسكالواليس، تفاوت معناداري را بين سه گروه نشان نداده است (مقياس حالت:H= 0.562 ، df=2،  sig=0.755، 0.05=a و مقياس رگه: H=0.990، df=2، sig=0.610، 0.05=a). ابزار به كار گرفته شده در اين آزمايش يك بسته اجرا و سنجش بود كه ابتدا بر اساس دستورالعمل اجرا، متغير آزمايشي اعمال گرديد. سرانجام داده ها به روش آماري ناپارامتريك، آزمون فريدمن براي تجزيه و تحليل واريانس دوطرفه از طريق رتبه بندي با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه سطوح مختلف اضطراب بر انتخاب شرايط انتظار تأثير دارد. مقايسه متوسّط رتبه ها نشان داده است كه ترجيح انتخاب مشاركت كنندگان به ترتيب «وضوح شناختي»، «مقايسه هيجاني»، «جماعت» و «تنها بودن» بوده است. نتيجه گيري: با توجه به فراواني بالاي وضوح شناختي مي توان نتيجه گرفت كه كسب اطّلاعات تخصّصي از افراد خبره(=وضوح شناختي)، جهت سازگاري با موقعيتهاي بحراني مهم تر از ساير متغيرهايي بوده است كه تا به حال پژوهشگران بر آن تأكيد داشته اند.