بررسي اثر عملكردي پيشرانهاي سازماني شايستگي پلتفرمي در شرايط عدم اطمينان محيطي: با نقش ميانجي‌ شايستگي پلتفرمي

هدف اين مطالعه بررسي تاثير پيشران ها و عوامل سازماني شايستگي پلتفرمي بر عملكرد پلتفرم در شرايط عدم اطمينان محيطي و با در نظر گرفتن نقش ميانجي گري شايستگي پلتفرمي در شركت هاي دانش بنيان فعال در حوزه فناوري اطلاعات و ارتباطات و نرم‌افزارهاي رايانه‌اي استان تهران است. اين مطالعه از لحاظ هدف از نوع تحقيقات كاربردي بوده و از نظر گردآوري داده ها براي آزمون فرضيات توصيفي ـ تحليلي و از شاخه علي معلولي است. براي جمع آوري داده ها، پرسشنامه هاي استاندارد بين مديران عالي اين شركتها توزيع گرديد كه از 250 پرسشنامه توزيع شده، 150 پرسشنامه عودت داده شد. از اين تعداد 141 مورد قابل استفاده بود و با نرم افزار پي ال اس تجزيه و تحليل شد. نتايج تحليل داده ها نشان مي دهد كه پيشرانهاي سازماني بجز تداوم تيم توسعه پلتفرم به صورت مثبت و معناداري شايستگي پلتفرمي را تحت تاثير قرار مي دهند و همينطور اين پيشرانها با نقش ميانجي گري شايستگي پلتفرمي عملكرد پلتفرم را تحت تاثير مي گذارند. همچنين نتايج حاكي از اين بود كه ابعاد عدم اطمينان محيطي رابطه ميان پيشرانهاي سازماني شايستگي پلتفرمي را به صورت كاهشي تعديل مي نمايد. تاثير مثبت و معنادار شايستگي پلتفرمي بر عملكرد پلتفرم نيز مورد تاييد قرار گرفت.