مدل ساختاري عوامل موثر بر بقاء و رشد استارت‌آپ‌ها در ايران

هدف اين پژوهش بررسي مدل ساختاري عوامل موثر بر بقاء و رشد استارت آپ ها در ايران مي باشد. روش اجراي پژوهش حاضر توصيفي پيمايشي است. جامعه مورد مطالعه مديران عامل و اعضاي هيأت مديره استارت آپ ها در شهر تهران بودند كه شامل 129 استارت آپ و تعداد جامعه آماري370 نفر مي باشد. با استفاده از فرمول كوكران 182 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. پايايي پرسشنامه ها با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي مورد تأييد قرار گرفت. روايي پرسشنامه ها با استفاده از تحليل عاملي تأييدي، روايي همگرا و روايي واگرا تأييد شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها و طراحي مدل از ضريب همبستگي و مدل معادلات ساختاري با نرم افزار اسمارت پي ال اس استفاده گرديد. نتايج تحقيق نشان داد كه تأثير منابع مالي، استفاده از فرصت هاي بازار، شناخت سلايق مشتري، هوش تجاري، نوآوري، سرمايه گذاري در تحقيق و توسعه، قابليت هاي بازاريابي و قابليت هاي تكنولوژيكي بر بقاء و رشد استارت آپ ها مثبت و معنادار است ولي تأثير دانش بازار و قابليت هاي شبكه اي بر بقاء و رشد استارت آپ ها تأييد نشد. دستاورد نهايي مقاله ارائه راهكارهايي درخصوص بقا و رشد استارت آپ ها مي باشد.