كيفيت زندگي؛ گستره اي به مفهوم پيچيدگي

شهرها مكان‌هايي هستند كه امروزه اكثريت جمعيت جهان را در خود جاي‌داده‌اند. رشد جمعيت، افزايش تقاضا و نياز شهروندان در عرصه‌هاي كالبدي، اجتماعيفرهنگي، اقتصادي، زيست‌محيطي و... موجب شده تا شهرهاي امروزي روزبه‌روز بيشتر به سمت زوال حركت كنند. ازاين‌رو اين مكان انسان‌ساخت بايد بتواند پاسخگوي خواسته‌هاي شهروندانش باشد تا كيفيت زندگي آنان را بهبود ببخشد و در پي آن خود نيز به توسعه‌اي پايدار دست پيدا كند. كيفيت زندگي امري است كه تمامي ابعاد زيستي انسان‌ها را در برمي‌گيرد. در اين راستا هدف پژوهش حاضر ارائه‌ي مفاهيمي از ابعاد و شاخص‌هاي اثرگذار بر كيفيت زندگي در جهت دستيابي به شناختي كامل‌تر از اين مقوله‌ي گسترده مي‌باشد. تحقيق پيش رو به لحاظ هدف از نوع كاربردي و روش آن توصيفيتحليلي مي‌باشد. گردآوري اطلاعات به روش كتابخانه‌اي مشتمل بر مقاله‌ها، كتب و اسناد صورت پذيرفت. نتايج حاكي از آن است كه كيفيت زندگي با دو محيط عيني و ذهني انسان‌ها به‌طور مستقيم در ارتباط بوده و بر رضايت و اهميت اين محيط‌ها براي شهروندان اثرگذار است. در اين جهت شش شاخص؛ زيست پذيري، توسعه پايدار، سرمايه، رضايتمندي سكونتي، تاب‌آوري و مشاركت مردمي، ريشه‌هاي اصلي كيفيت زندگي شناخته شدند، كه بر آن‌هم تأثيرگذار و هم تأثيرپذير مي‌باشند. بنابراين جهت دستيابي به كيفيتي مطلوب در شهر و بالطبع زندگي شهروندان، بايد تمامي عوامل فوق در يك سايه و به‌طور هم‌زمان مدنظر قرار گيرند.