ضرورت شناسايي چالش هاي بافت فرسوده روستايي در راستاي رسيدن به اهداف توسعه پايدار

روستا به عنوان كوچكترين واحد جغرافيا است كه معيشت اغلب ساكنان آن مبتني بر بهره برداري از زمين است و توسعه روستايي نيازمند شناخت و آگاهي از مسائل و عوامل مؤثر اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي مانند افزايش توليد، بهبود سطح دانش و انگيزش، ارائه خدمات گوناگون و اصلاح شبكه ارتباطي و حمل و نقل و بهسازي روستا، تنوع بخشي به امكانات اشتغال روستايي در كشور ما رسيدن به توسعه يكپارچه سكونتگاه هاي روستايي به عنوان راهبرد حفظ سكونتگاه ها مطرح شده است.براي رسيدن به اين نوع از توسعه شناخت همه جانبه نقاط موجود در منطقه مي تواند روش موثرتر و بهتري باشد تا با شناخت آنها و برنامه ريزي براي استفاده از قابليت ها و بر طرف نمودن ضعف ها بتوان به يك توسعه يكپارچه و پايدار رسيد. در اين مقاله ويژگي هاي طبيعيف اجتماعي جمعيتي، فرهنگي سياسي، اقتصادي و فضايي كالبدي مورد بررسي و مطالعه قرار گرفته است. اين پژوهش با هدف بررسي مشكلات و كاستي هاي مديريت عمران و توسعه سكونتگاه هاي روستايي و ضرورت شناسايي چالش هاي توسعه روستايي در راستاي رسيدن به اهداف توسعه پايدار انجام شد. اين تحقيق از نظر هدف، كاربردي و از نظر شيوه جمع آوري اطلاعات، توصيفي مي باشد. نتايج نشان مي دهد ضرورت پرداختن به موضوع روستا و توسعه آن از سوي دولت احساس شده و در غالب موارد، به صورت محور سياست هاي توسعه تلقي شده است. اما در شرايطي كه قرن بيستم را پشت سر گذاشته ايم، هنوز توسعه روستايي با مسائل و چالش هاي فراوان روبه روست كه در كنار مشكلات زيست محيطي، توجه به نوعي توسعه به نام «توسعه پايدار روستايي» را برمي انگيزد.