بررسي تطبيقي تأثير مخاطب بر گزينش ابزارهاي گفتماني در متون علمي تخصصي و عمومي در چارچوب نظرية ارزيابي

A Comparative Analysis of the Role of Audience on Discursive Practices in Academic Research Articles and Popular Science Articles in Light of Appraisal Theory

اين پژوهش در چارچوب نظرية ارزيابي مارتين و وايت (2005) به بررسي تطبيقي تأثير گروه مخاطب دانشگاهي و عام بر گزينش ابزارهاي گفتماني در متون علمي تخصصي و عمومي منتشرشده به زبان فارسي در مجلات پژوهشي و عمومي دربارة تغذيه ميپردازد. پيكرة اين پژوهش از 80 مقاله شامل 40 مقالة تخصصي و 40 مقالة عمومي تشكيل شده است. نتايج تحليل براساس نظرية ارزيابي مشخص كرد كه نويسندگان اين دو گروه مقاله براي ارتباط با مخاطبان خود بهترتيب بيشتر از ابزارهاي نگرشي، مشاركتي و درجه بندي استفاده ميكنند. گفتني است از ميان ابزارهاي نگرشي، نويسندگان مقالات تخصصي و عمومي بيشتر از ابزارهاي تداعي نگرش استفاده كردند. همچنين، نتايج چندين آزمون خي نشان ميدهد تفاوتي معنادار بين مقالات تخصصي و عمومي از نظر فراواني ابزارهاي نگرشي و مشاركتي وجود دارد درحاليكه از نظر فراواني ابزارهاي درجه بندي تفاوتي معنادار ميان آنها مشاهده نشد. نتايج اين پژوهش ميتواند در زمينه هاي آموزشي و با گنجاندن ابزارهاي ارزيابي در مطالب درسي نگارش علمي دانشگاهي مورد استفاده قرار گيرد. همچنين، آموزش اين ابزارها در ارتقاء سطح كيفي تعامل بين دانشمندان نويسنده و جامعة مخاطب آنها، خواه مخاطب پژوهشگر و خواه مخاطب عام، مؤثر است.

The current study aimed to investigate the use of evaluative resources in academic and popular science articles published in Iranian scholarly journals and popular media in the field of nutrition in light of Martin and White’s (2005) Appraisal theory. The corpus of the study consisted of 80 articles including 40 academic research articles and 40 popular science articles. The results of the analysis of two groups of articles in terms of Appraisal resources revealed that authors used more Attitude resources followed by Engagement resources and Graduation resources. Among Attitude markers, the authors of Persian academic research and popular science articles employed appreciation resources more frequently. Furthermore, the results of several Chi-Square tests also revealed a significant difference between Persian academic research and popular science articles considering the frequency of Attitude and Engagement resources but not Graduation resources of Appraisal Theory. The findings can be transferred to pedagogical grounds through embedding Appraisal resources in writing courses and employing them to enhance the quality and efficiency of the interaction between the writers- scientists and their intended readers- scholarly or non-scholarly.