بررسي نقش همدلي و تاثير آن بر خواننده در رمان بعد از پايان فريبا وفي

The Role of Empathy and Its Impact on Reader in Fariba Vafi’s After the End

احساس يكي از ويژگي‌هاي مشترك بين شخصيت‌هاي داستاني و افراد واقعي است. نحوه‌ و ميزان بازنمايي احساس در روايت بر سطح ارتباط خوانندگان با دنياي داستان يا مشاركت آن‌ها در رويدادها و موقعيت‌هاي داستاني و نيز تفسير آن‌ها از معناي متن تاثير مي‌گذارد. در داستان‌هاي واقع‌گرا، احساس نقش تعيين كننده‌اي در شخصيت‌پردازي روايت دارد. بعد از پايان نوشته‌ي فريبا وفي يكي از اين نمونه‌هاست. طرح داستان در روايت وفي در درجه‌ي اول بر اساس نقش حس صميميت يا همدلي در چگونگي آغاز و پايان پيوندهاي دوستي ميان شخصيت‌هاي اصلي است. با استفاده از روش روايت‌گري گذشته‌نگر، رمان وفي فرايند درون‌نگري راوي نسبت به دلايلگسست رابطه‌اش با دوستي قديمي را روايت مي‌كند. بنابراين، روايت راويِ اول شخص مفرد در رمان وفي را ميتوان حكايت راوي از سِير دگرگوني حس‌ها و نگرش‌هاي او نسبت به رابطه‌اي در گذشته‌اش دانست. با استفاده از رويكرد بينارشته‌اي احساس و روايت، كه از زيرشاخه‌هاي روايت‌شناسي پساكلاسيك است، جستار حاضر تلاش كرده است به بررسي و تحليل نقش احساس در بعد از پايان بپردازد و به اين نتيجه دست يافته است كه پيرنگ رمان وفي بر بازنمايي حس‌هاي شبه‌انساني همچون حس صميميت يا همدلي استوار است. اين ويژگيِ آشنا در بعد از پايان مؤيد و بسط دهندۀ همدلي خواننده‌ با سرگذشت دو شخصيت‌ محوري و نيز سبب افزايش تاثير رواييِ آن بر خواننده از طريق تسهيل ارتباط نزديك‌تر او با رويدادها و موقعيت‌هاي دنياي داستان مي‌شود.

Emotion is one of the shared properties between fictional characters and real people. The manner and extent of representation of emotion in narrative affects the extent to which readers relate to the storyworld and determines their interpretation of the narrative meaning. In realist fiction, emotions plays a decisive role in narrative characterization. Fariba Vafi’s After the End is one of the examples. The plot in Vafi’s narrative is primarily based on the role of a sense of intimacy or empathy in how friendships between the main characters begin and end. By using a retrospective narrative method, Vafi’s novel narrates the process of the narrator’s introspection in relation to the reasons for the breakdown of her relationship with an old friend. Thus, the narration of the first person singular in Vafi’s novel can be considered as the narrator’s account of the evolution of her feelings and attitudes in regard to a past relationship. Drawing on the interdisciplinary approach of the emotion and narrative, which is a sub-branch of postclassical narratology, this paper examines the role of emotion, especially the role of intimacy or empathy in After the End. The essay has reached the conclusion that the narrative plot in Vafi’s novel is based on representation of human-like emotions such as intimacy and/or empathy. Such a familiar feature expands the reader’s feeling of empathy with the two central characters and also increases the narrative impact on the reader by facilitating his closer connection with the represented events and situations.