توزيع مكاني و پايداري رسوبات انباشته شده اطراف .Salvadora persica L و .Alhaji camelorum L و مدل‌سازي پيش بيني تغيير آن

يكي از بحران هاي بوم‌ شناختي (اكولوژيك)، تخريب زيست‌بوم‌هاي داراي نبكا است كه پايداري محيط را به خطر انداخته و عوارض منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي فراواني مانند افزايش خطر فرسايش بادي را ايجاد مي‌كند. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي روند تغييرات مكاني و زماني پوشش اراضي داراي نبكا در آينده و رسوبات بادي انباشته شده در اطراف گونه‌ هاي فانروفيت .Salvadora persica L و .Alhaji camelorum L در ناحيه خليج فارس و عماني است. به اين منظور با بهره‌گيري از زنجيره ماركوف و با استفاده از تصاوير سنجش از دوري كاربري‌هاي موجود، شبيه‌سازي و روند تغييرات زماني و مكاني آن بررسي شد. نقشه هاي پوشش ‌اراضي با استفاده از داده‌هاي ماهواره‌اي لندست و با بهرگيري از روش طبقه‌بندي نظارت‌شده حداكثر‌ احتمال براي سال هاي1380، 1390، 1400 تهيه شد. سپس با استفاده از مدل توامان زنجيره ماركوف و سلول خودكار نقشه پوشش‌اراضي براي سال هاي 1410و 1420 پيش‌بيني شد. نتايج تغيير پوشش ‌اراضي در سال‌هاي 1380، 1390 و 1400 نشان داد كه پهنه‌هاي رسوبي در نبكازارها 9/1047 هكتار كاهش داشته است. نقشه ‌هاي پيش‌بيني براي سال هاي 1410 و 1420 با صحت كلي 91.4 % و ضريب كاپاي 0.88 % داراي دقت زيادي هستند. سطح رسوبات نبكازار‌‌ها به ترتيب از 8.67 % در سال 1400 به 4.26 % در سال 1410 و 2.09 % در سال 1420 كاهش خواهند داشت. كاهش سطح نبكازارها در گذشته و پيش‌بيني روند نزولي انباشت رسوب در آينده نشان داد موانع طبيعي كه از جابجاشدن رسوبات جلوگيري مي‌كرده‌اند، تخريب شده و كاهش يافته است.