ارائه مدلي پارادايميك از توانمندسازي فرهنگ يادگيري معلمان مدارس شهر كرمانشاه

هدف اين تحقيق ارائه مدلي پارادايميك از توانمندسازي فرهنگ يادگيري معلمان مدارس شهر كرمانشاه بود در اين پژوهش از روش تحقيق كيفي مبتني بر نظريه داده بنياد استفاده شد. داده‌ها با استفاده از مصاحبه نيمه‌ساختاريافته و عميق با اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه فرهنگيان كرمانشاه در رشته علوم تربيتي گرايش مديريت آموزشي و معلمان توانمند و داراي مدارك تحصيلي عالي مدارس مختلف شهر كرمانشاه در سال تحصيلي 14001399 جمع‌آوري شد. مشاركت‌كنندگان تا مرحله اشباع نظري، 13 نفر بودند. بر اساس نتايج حاصل، شرايط علي شامل انتقال و اشتراك‌گذاري دانش و يادگيري؛ تعامل و ارتباط مؤثر و توسعه‌ي حرفه‌اي معلمان و شرايط زمينه‌اي شامل ظرفيت‌سازي براي آموزش و يادگيري؛ گسترش زيرساخت‌هاي آموزشي و بهينه‌سازي آموزش و يادگيري و شرايط مداخله‌گر شامل بي‌انگيزگي و ضعف علمي دانش‌آموزان؛ ضعف زيرساخت‌ها و منابع و بي‌انگيزگي و ضعف علمي معلمان و عوامل اجرايي بودند. همچنين راهبردهاي توانمندساز فرهنگ يادگيري معلمان شامل تأكيد و تمركز بر ظرفيت‌هاي دانش‌آموزان؛ اشتراك و انتقال تجربه و توسعه علمي، پژوهش و نوآوري و پيامدهاي توانمندسازي فرهنگ يادگيري معلمان شامل كيفي سازي مدرسه، يادگيري و آموزش؛ فرصت توسعه فردي و رشد استعدادهاي دانش‌آموزان؛ رشد علمي انگيزشي معلمان و فعال‌سازي مشاركت‌هاي گروهي و فرصت‌هاي همياري بودند. يكپارچه‌سازي مقوله‌هاي شناسايي شده بر اساس روابط موجود بين آنها و در قالب اين مدل پارادايميك، مي‌تواند الگويي مفيد و مؤثر براي توانمندسازي فرهنگ يادگيري مدارس باشد.