شناسايي مولفه هاي بهسازي منابع انساني با تاكيد بر نظام شايسته سالاري در ادرات دولتي ايران

هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسايي مؤلفه‌هاي بهسازي منابع انساني با تأكيد بر نظام شايسته‌سالاري در اداره‌هاي دولتي ايران انجام شد.طراحي/ روش ‌شناسي/ رويكرد: اين پژوهش جزو پژوهش ‌هاي كيفي به شمار مي‌رود. جامعه آماري پژوهش، گروه تصميم شامل خبرگان دانشگاهي و سازماني است كه به شيوه غيرتصافي (هدفمند) و روش گلوله برفي به تعداد 35 نفر انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش، مصاحبه‌ هاي نيمه ساختار يافته است كه روايي و پايايي آن مورد تأييد قرار گرفت. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از روش كدگذاري استفاده شد.يافته‌ هاي پژوهش: طبق يافته ‌ها 23 شاخص‌ با 7 مؤلفه شايسته‌خواهي، شايسته‌سنجي، شايسته‌گزيني، شايسته‌گيري، شايسته‌گماري، شايسته‌داري و شايسته‌پروري براي مدل شايسته‌سالاري شناسايي و تأييد شد. 18 شاخص با 5 مؤلفه آموزش، كارراهه شغلي، ارزيابي عملكرد، انضباط و نظام پاداش براي بهسازي منابع انساني شناسايي و تأييد شد.محدوديت ‌ها و پيامدها: متغيرهاي مختلف مزاحم، مانند آموزش منابع انساني، در اين پژوهش مورد مطالعه قرار نگرفته و در پژوهش‌هاي بعدي بايد شايسته ‌سالاري و بهسازي منابع انساني از اين نظر مورد مطالعه قرار گيرد.پيامدهاي عملي: شناخت مؤلفه‌ هاي بهسازي منابع انساني با رويكرد شايسته ‌سالاري به سازمان‌ هاي دولتي كمك مي ‌كند تا با توجه به نياز و بر اساس عملكرد بهتر، افراد را به سمت‌ هاي مختلف منتصب كنند.ابتكار يا ارزش مقاله: اين پژوهش به روش كيفي صورت گرفت و به همين دليل با خبرگان دانشگاهي و سازماني مصاحبه شد و مؤلفه ‌ها به طور جامع بررسي شدند؛ بنابراين از اين نظر داراي نوآوري است؛ زيرا پژوهشي كه به طور جامع به اين موضوع پرداخته باشد، پيدا نشد.