شناسايي مؤلفه‌هاي برنامه درسي سبز و ارائه الگوي مطلوب به منظور ارتقاء فرهنگ زيست محيطي دانش آموزان دوره دوم ابتدايي

Identifying the Components of the Green Curriculum and Presenting the Desired Model in Order to Promote the Environmental Culture of the Second Grade Elementary Students

برنامه درسي سبز يك برنامه عملي در جهت يادگيري پايدار، آموزش پايدار و سيستماتيك و وابسته به يكديگر است.پژوهش حاضر، با هدف طراحي و اعتبار يابي مدل مطلوب برنامه درسي سبز به منظور ارتقاء فرهنگ زيست محيطي دانش آموزان دوره دوم ابتدايي درسال 1399 با استفاده از طرح پژوهش آميخته از نوع اكتشافي انجام گرفته است. روش بررسي: در بخش كيفي، از روش تحليل مضمون با رويكرد استقرايي و در بخش كمي از روش توصيفي از نوع پيمايشي استفاده شد. بر اساس مؤلفه­هاي دست آمده، پرسشنامه 73 گويه­اي ساخته شد. به منظور اعتبارسنجي پرسشنامه، از روايي صوري، محتوايي و روايي سازه استفاده شد. نمونه آماري در بخش كمي شامل 395 نفر از متخصصان حوزه برنامه درسي، اساتيد علوم تربيتي، معاونان و مديران آموزش و پرورش استان خراسان رضوي و همچنين اعضاي هيات علمي و متخصصان حيطه آموزش محيط زيست بودند. به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات از روش تحليل عاملي تاييدي و رويكرد مدل­سازي معادله ساختاري كواريانس­محور استفاده شد. يافته ها: يافته­ ها نشان داد كه ابزار سنجش از اعتبار عاملي برخوردار است. همچنين مقادير مربوط به برآورد ضريب آلفاي كرونباخ، به منظور سنجش همبستگي دروني مضامين پايه بالاتر از 7/0 شد، در نتيجه ابزار سنجش مربوط به اين مفاهيم از دقت اندازه گيري كافي برخوردار است. بحث و نتيجه گيري: يافته­ هاي حاصل از تحليل مضمون منجر به طراحي مدل برنامه درسي سبز با 4 مضمون سازمان دهنده و 20 مضمون پايه گرديد.

The Green Curriculum is a practical program for sustainable learning, sustainable and systematic and interdependent education. The present study was conducted with the aim of designing and validating the optimal model of green curriculum in order to promote the environmental culture of elementary school students in 2020using a mixed exploratory research design. Material and Methodology: In the qualitative part, the thematic analysis method was used with inductive approach and in the quantitative part; the descriptive survey method was used. Based on the obtained components, a 73-item questionnaire was constructed. In order to validate the questionnaire, face validity, content validity and construct validity were used. The statistical sample in the quantitative section included 395 specialists in the field of curriculum, professors of educational sciences, deputies and directors of education in Khorasan Razavi province. In order to analyze the data, confirmatory factor analysis method and covariance-based structural equation modeling approach were used. Findings: Findings showed that the measurement tool had factor validity. Also, the values ​​related to estimating Cronbach's alpha coefficient in order to measure the internal correlation of basic themes were higher than 0.7, so the measuring tool related to these concepts had sufficient measurement accuracy. Discussion and Conclusion: The findings of the content analysis led to the design of a green curriculum model with 4 organizing themes and 20 basic themes.