سنجش ميزان بور در محيط‌هاي آبي حاوي Zannichellia palustris و Ruppia maritime با شوري‌هاي متفاوت

Measurement of boron in aqueous solutions containing Zannichellia palustris L. and Ruppia maritima L. with different salinity

وجود زه ­آب­هاي شور و آلوده از مشكلات زيست محيطي مناطق جنوبي ايران است كه اغلب به تالاب­هاي منطقه مي­ريزد. لذا اين پژوهش با هدف پالايش بور از سه محيط آبي با شوري متفاوت توسط دو گياه آبزي بومي تالاب­هاي جنوب ايران انجام گرفت. روش بررسي: در اين پژوهش در سال 1393، طي 120 ساعت پالايش آب آبياري و دو نوع زه آب مختلف آلوده شده به 4 سطح غلظتي مختلف بور (1، 2، 5 و 10 ميلي­گرم در ليتر)، توسط دو گياه آبزي (Zannichellia palustris L. وRuppia maritima L.) بررسي شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه در آب غيرشور گياهان Zannichellia palustris و Ruppia maritime بور را به مقدار قابل توجهي جذب و كارايي حذف بور در هر دو گياه به بيش از 70% رسيد، همچنين شاخص جذب بور در دو گياه زانيشليا و روپيا به ترتيب 51/0 تا 16/8 و 18/0 تا 14/8 ميلي­گرم در ظرف در بازه­ي آلودگي مورد مطالعه به دست آمد كه اين مقادير در زه آب­هاي شور افزايش يافت. شاخص توليد زيست توده گياهي زانيشليا با افزايش آلودگي بور كاهش داشت، اما اين روند در مورد روپيا مشاهده نشد كه نشان از مقاومت بيشتر روپيا به آلودگي بور است. بحث و نتيجه گيري: كارايي پالايش بور در زانيشليا بيش از روپيا ولي اثر منفي شوري بر زانيشليا بيش از روپيا بود. نتايج به دست آمده در اين پژوهش توان پالايندگي بور توسط گياهان زانيشليا و روپيا در آب­هاي شور را تاييد مي­كند.

Existing of brackish and polluted drainage is one of the environmental problems in the southern Iran region, and also many of these drainages move down to the local wetlands. So the aim of this study was B remediation from three aqueous solutions with different salinities, by two native hydrophytes of Iran’s southern wetlands. Material and Methodology: In this study, during 120 hours treatment of waters with distinct salinity that contaminated with four different B levels (1, 2, 5, and 10 mg per liter of water), B remediation by two hydrophytes (Zannichellia palustris L. and Ruppia maritima L.) were examined. Findings: The study showed for non-saline water plant uptake a high amount of B and both plant removal efficiency achieved more than 70%. The uptake index of Z. palustris and R. maritima respectively were 0.51 – 8.16 and 0.18 – 8.14 mg pot-1 but these values increased in the saline waters. Biomass production measurement of Z. palustris decreased by increasing B contamination but R. maritima was not affected, and it showed the higher B tolerance of R. maritima. Discussion and Conclusion: Totally, Z. palustris removed more B than R. maritima but the bad effect of salinity on R. maritima less than Z. palustris. The results approved the ability of both plants for B remediation in saline waters